07.50 - வாஞ்சியம்
(ஸ்ரீவாஞ்சியம்)
- பண்டிமையோர்
அசுரர்
2016-06-11
07.50 - வாஞ்சியம்
(ஸ்ரீவாஞ்சியம்)
----------------------
(சந்த
விருத்தம் - "தானன
தானதனா தன தானன தானதனா"
- என்ற
சந்தம்)
(சம்பந்தர்
தேவாரம் - 3.62.1 - "கண்பொலி
நெற்றியினான்")
(சுந்தரர்
தேவாரம் - 7.100.1 - "தானெனை
முன்படைத்தான்")
1)
பண்டிமை
யோரசுரர் கடை பாற்கடல்
கக்குவிடம்
உண்டிருள்
மாமிடறன் உமை ஒன்றிய மேனியினான்
தண்டிரை
ஆர்சடைமேல் பிறை தாங்கி
விரும்புமிடம்
வண்டறை
பூம்பொழில்சூழ் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
பதம்
பிரித்து:
பண்டு
இமையோர் அசுரர் கடை பாற்கடல்
கக்கு விடம்
உண்டு
இருள் மா மிடறன்; உமை
ஒன்றிய மேனியினான்;
தண்
திரை ஆர் சடைமேல் பிறை தாங்கி
விரும்பும் இடம்,
வண்டு
அறை பூம்பொழில் சூழ் திரு
வாஞ்சிய நன்னகரே.
பண்டு
இமையோர் அசுரர் கடை பாற்கடல்
கக்கு விடம் உண்டு இருள் மா
மிடறன் - முன்னொரு
காலத்தில் தேவர்களும்
அசுரர்களும் கடைந்த பாற்கடல்
கக்கிய நஞ்சை உண்டு கருமை
திகழும் அழகிய கண்டத்தை
உடையவன்;
உமை
ஒன்றிய மேனியினான் -
அர்த்தநாரீஸ்வரன்;
தண்
திரை ஆர் சடைமேல் பிறை தாங்கி
விரும்பும் இடம் -
குளிர்ந்த
கங்கை பொருந்திய,
அலைகள்
ஒலிக்கின்ற சடையின்மேல்
சந்திரனைத் தாங்கியவன்
விரும்பி உறையும் தலம்;
வண்டு
அறை பூம்பொழில் சூழ் திரு
வாஞ்சிய நன்னகரே -
வண்டுகள்
ரீங்காரம் செய்யும் அழகிய
சோலைகள் சூழ்ந்த திருவாஞ்சியம்
ஆகும்;
2)
மான்பிடி
கையுடையான் மலை மங்கையொர்
பங்குடையான்
மீன்பொலி
யுங்கொடிவேள் உடல் வெந்தற
நோக்கியவன்
தேன்பொலி
கொன்றைமலர் திகழ் செஞ்சடை
அண்ணலிடம்
வான்பொழில்
சூழ்ந்தழகார் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
மான்
பிடி கை உடையான் -
கையில்
மானைத் தரித்தவன்;
மலைமங்கை
ஒர் பங்கு உடையான் -
மலைமகளை
ஒரு பாகமாக உடையவன்;
(ஒர்
- ஓர்;
குறுக்கல்
விகாரம்);
மீன்
பொலியும் கொடி வேள் உடல்
வெந்து அற நோக்கியவன் -
மீன்கொடியை
உடைய மன்மதனது உடல் வெந்து
சாம்பலாகும்படி பார்த்தவன்;
(மீன்கொடி
- மகரக்கொடி
- மகர
கேதனம்);
தேன்
பொலி கொன்றைமலர் திகழ் செஞ்சடை
அண்ணல் இடம் - தேன்
நிறைந்த கொன்றைப்பூக்களைச்
சிவந்த சடையில் அணிந்த ஈசன்
உறையும் தலம்;
வான்
பொழில் சூழ்ந்து அழகு ஆர்
திரு வாஞ்சிய நன்னகரே -
அழகிய
சோலைகள் சூழ்ந்த திருவாஞ்சியம்
ஆகும்;
3)
விண்மலர்
தூவியடி தொழு வேதியன் நஞ்சுதனை
உண்மணி
ஆர்மிடறன் விடை ஊர்ந்திடும்
ஓர்தலைவன்
தண்மதி
யோடரவம் தரி தாழ்சடை அப்பனிடம்
வண்வயல்
சூழ்ந்தழகார் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
விண்
மலர் தூவி அடி-தொழு
வேதியன் - விண்ணவர்கள்
பூக்கள் தூவித் திருவடியை
வணங்குகின்ற வேதியன்;
(வேதியன்
- வேதப்பொருள்
ஆனவன்; வேதங்களைப்
பாடியருளியவன்;
வேதிப்பவன்);
நஞ்சுதனை
உண் மணி ஆர் மிடறன் -
விடத்தை
உண்ட நீலமணி கண்டன்;
விடை
ஊர்ந்திடும் ஓர் தலைவன் -
இடப-வாகனம்
உடைய ஒப்பற்ற தலைவன்;
தண்-மதியோடு
அரவம் தரி தாழ்சடை அப்பன்
இடம் - குளிர்ந்த
திங்களையும் பாம்பையும்
தாழும் சடையில் தரித்த எம்
தந்தை உறையும் தலம்;
வண்-வயல்
சூழ்ந்து அழகு ஆர் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே - வளம்
மிக்க வயல்கள் சூழ்ந்த அழகிய
திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
4)
குழையு(ம்)
மனத்தடியார்
துதி கூற இரங்கியவர்
பிழைவினை
தீர்த்தருள்வான் ஒரு பெண்ணமர்
மேனியினான்
உழையெரி
ஏந்தியவன் மறை ஓதிய நாவனிடம்
மழைநுழை
சோலையணி திரு வாஞ்சிய நன்னகரே.
குழையும்
மனத்து அடியார் துதி கூற,
இரங்கி
அவர் பிழை வினை தீர்த்தருள்வான்
- உருகும்
மனத்தை உடைய பக்தர்கள் துதிகளைப்
பாடி வழிபட, அவர்களுக்கு
இரங்கி அவர்களது குற்றங்களையும்
வினைகளையும் தீர்ப்பவன்;
(பிழைவினை
- பிழையும்
வினையும்; உம்மைத்தொகை);
ஒரு
பெண் அமர் மேனியினான் -
மாதொரு
பாகன்;
உழை
எரி ஏந்தியவன் -
மானையும்
தீயையும் கையில் ஏந்தியவன்;
மறை
ஓதிய நாவன் இடம் -
வேத-நாவன்
உறையும் தலம்;
மழை
நுழை சோலை அணி திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே - மேகங்கள்
நுழைகின்ற சோலைகள் சூழ்ந்த
திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
5)
மாசறு
நெஞ்சினனாய்த் தொழு மாணி
தனக்கிடர்செய்
பாச
நமன்படவே உதை பைங்கழல் எந்தைமிகு
தேசன்
அயன்சிரத்தில் பலி தேர்ந்துழல்
வானதிடம்
வாச
மலர்ப்பொழில்சூழ் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
மாசு
அறு நெஞ்சினன் ஆய்த் தொழு
மாணிதனக்கு இடர்செய் -
குற்றமற்ற
மனம் உடையவனாகி வழிபட்ட
மார்க்கண்டேயருக்கு துன்பம்
செய்த;
பாச-நமன்
படவே உதை பைங்கழல் எந்தை -
பாசத்தை
ஏந்திய காலனே மாளும்படி
அக்கூற்றுவனை உதைத்த திருவடியை
உடைய எம் தந்தை;
மிகு
தேசன் - மிகுந்த
ஒளி உருவினன்;
அயன்
சிரத்தில் பலி தேர்ந்து
உழல்வானது இடம் -
பிரமனது
மண்டையோட்டில் பிச்சையேற்று
உழல்கின்ற பெருமான் உறையும்
தலம்;
வாச-மலர்ப்பொழில்
சூழ் திரு வாஞ்சிய நன்னகரே
- மணம்
கமழும் சோலைகள் சூழ்ந்த
திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
6)
அரியவன்
இன்றமிழால் தொழும் அன்பின
ருக்கெளியன்
பெரியவன்
எம்மிறைவன் பிறை பேணிய
வேணியினான்
கரியுரி
போர்த்தபரன் மணி கண்டன்
அமர்ந்தவிடம்
வரியளி
ஆர்பொழில்சூழ் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
அரியவன்
- மிகவும்
அரியவன்;
இன்-தமிழால்
தொழும் அன்பினருக்கு எளியன்
- இனிய
தமிழ்ப்-பாமாலைகள்
பாடி வணங்கும் அன்பர்களால்
எளிதில் அடையப்படுபவன்;
பெரியவன்
எம் இறைவன் - எல்லாரினும்
பெரியவன் எம் கடவுள்;
பிறை
பேணிய வேணியினான் -
சடையில்
பிறையை அணிந்தவன்;
(பேணுதல்
- வழிபடுதல்;
போற்றுதல்;
பாதுகாத்தல்);
(வேணி
- சடை);
கரி
உரி போர்த்த பரன் -
யானைத்தோலைத்
தன் மார்பு சுற்றிப் போர்த்த
பரமன்;
மணிகண்டன்
அமர்ந்த இடம் -
நீலகண்டன்
விரும்பி உறையும் தலம்;
(சம்பந்தர்
தேவாரம் - 2.43.8 - "மண்ணின்றி
விண்கொடுக்கும் மணிகண்டன்
மருவுமிடம்");
வரி
அளி ஆர் பொழில் சூழ் திரு
வாஞ்சிய நன்னகரே -
வரிவண்டுகள்
ஒலிக்கின்ற சோலைகள் சூழ்ந்த
திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
7)
முன்னமன்
போற்றிசெய்ய அருள் முக்கணன்
நற்கழலே
உன்னிய
அன்பருளம் உறை உத்தமன்
நீள்மதியார்
சென்னியன்
முப்புரத்தைப் பொடி செய்த
மலைச்சிலையான்
மன்னிய
ஊர்பொழில்சூழ் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
முன்
நமன் போற்றிசெய்ய அருள்
முக்கணன் - முன்பு
தன்னை வழிபட்ட இயமனுக்கு
அருள்செய்த முக்கண் இறைவன்;
(இயமன்
ஈசனை வழிபட்டதைத் திருவாஞ்சியத்
தலபுராணத்திற் காண்க);
நற்கழலே
உன்னிய அன்பர் உளம் உறை உத்தமன்
- அப்பெருமானது
நல்ல திருவடிகளையே தியானிக்கும்
அன்பர்களின் உள்ளத்தில்
உறையும் உத்தமன்;
நீள்மதி
ஆர் சென்னியன் -
வளர்மதியைத்
தலையில் அணிந்தவன்;
முப்புரத்தைப்
பொடி செய்த மலைச்சிலையான்
மன்னிய ஊர் - முப்புரங்களை
அழிக்க மேருமலையையே வில்லாக
ஏந்தியவன் உறையும் தலம்;
பொழில்
சூழ் திரு வாஞ்சிய நன்னகரே
- சோலைகள்
சூழ்ந்த திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
8)
வெஞ்சின
வாளரக்கன் உயர் வெற்பை
இடந்தவன்வாய்
அஞ்சினொ
டஞ்சுமழ விரல் அன்றிறை ஊன்றியவர்
செஞ்சுடர்
மேனியினார் பிறை சேர்சடை
ஈசரிடம்
மஞ்சண
வும்பொழில்சூழ் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
வெஞ்சின
வாள் அரக்கன் - கடும்
சினம் உடைய, கொடிய
அரக்கனான இராவணனன்;
உயர்
வெற்பை இடந்தவன் வாய் அஞ்சினொடு
அஞ்சும் அழ விரல் அன்று இறை
ஊன்றியவர் - உயர்ந்த
கயிலைமலையைப் பேர்த்த இராவணனது
பத்து வாய்களும் அழும்படி
முன்பு ஒரு விரலைச் சற்றே
ஊன்றியவர்;
செஞ்சுடர்
மேனியினார் - செந்தீப்
போன்ற திருமேனி உடையவர்;
பிறை
சேர் சடை ஈசர் இடம் -
பிறைச்சந்திரனைச்
சூடிய சடையை உடைய ஈசர் உறையும்
தலம்;
மஞ்சு
அணவும் பொழில் சூழ் திரு
வாஞ்சிய நன்னகரே -
மேகம்
பொருந்தும் சோலைகள் சூழ்ந்த
திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
9)
நாரணன்
மாமலரான் இவர் நண்ண வொணாச்சுடரான்
ஆரணன்
ஆலநிழல் அமர் ஆரியன் வானவர்செய்
தேரதன்
அச்சிறவும் நகை செய்தெயில்
அட்டபிரான்
வாரண
ஈருரியான் இடம் வாஞ்சிய
நன்னகரே.
நாரணன்
மாமலரான் இவர் நண்ண ஒணாச்
சுடரான் - திருமாலாலும்
தாமரைமலர்மேல் இருக்கும்
பிரமனாலும் அடிமுடி அடைய
இயலாத சோதி வடிவன்;
ஆரணன்
ஆலநிழல் அமர் ஆரியன் -
வேதியன்,
கல்லாலமரத்தின்கீழ்
வீற்றிருந்த தட்சிணாமூர்த்தி;
(ஆரணம்
- வேதம்);
(ஆரியன்
- ஆசாரியன்);
வானவர்
செய் தேர்அதன் அச்சு இறவும்,
நகை
செய்து எயில் அட்ட பிரான்
- தேவர்கள்
செய்த தேரின் அச்சு (அந்தத்
தேரில் ஈசன் திருவடியை வைத்து
ஏறியதும்) முரிந்துவிழக்
கண்டு, சிரித்து
முப்புரங்களையும் எரித்த
பெருமான்;
வாரண
ஈர்-உரியான்
இடம் வாஞ்சிய நன்னகரே -
யானையின்
உரித்த ஈரத்தோலைப் போர்த்திய
பெருமான் உறையும் தலம்
திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
10)
நாவமர்
நற்றமிழால் உமை நாதனை ஏத்தகிலார்
கூவி
அழைத்திடுவார் அவர் கூறிடு
பொய்விடுமின்
பூவிடு
வார்க்கருளும் பொடி பூசிய
ஈசனிடம்
வாவியில்
வாளையுகள் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
நா
அமர் நல்-தமிழால்
உமைநாதனை ஏத்தகிலார் -
நாவில்
பொருந்தும் நல்ல தமிழால்
(தேவாரம்
திருவாசகம் முதலியன)
உமாபதியைத்
துதிக்கமாட்டார்;
கூவி
அழைத்திடுவார் அவர் கூறிடு
பொய்விடுமின் - (தம்
நெறிக்கு வாரும் எனத் தினமும்)
கூவி
அழைக்கும் அவர்கள் சொல்லும்
பொய்களை மதிக்கவேண்டா;
பூ
இடுவார்க்கு அருளும் பொடி
பூசிய ஈசன் இடம் -
திருவடியில்
பூக்கள் தூவி வணங்கும்
பக்தர்களுக்கு அருள்கின்றவனும்
திருநீற்றைப் பூசியவனும்
ஆன ஈசன் உறையும் தலம்;
வாவியில்
வாளை உகள் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே - குளத்தில்
வாளை-மீன்கள்
பாயும் திருவாஞ்சியம் ஆகும்;
11)
மாமனின்
வேள்விதனை அழி மஞ்சன் இருஞ்சடையன்
தாமணி
சாந்தமெனப் பொடி தாங்கி
நிதம்தமிழார்
பாமணி
மாலைகளால் தொழு பத்தர்க
ளுக்கினியன்
மாமணி
கண்டனிடம் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே.
மாமனின்
வேள்விதனை அழி மஞ்சன் -
மாமனான
தக்கன் செய்த வேள்வியை அழித்த
வீரன்; (மஞ்சன்
- மைந்தன்
- வீரன்);
இரும்-சடையன்
- பெரிய
சடையை உடையவன்; (இருமை
- பெருமை);
தாம்
அணி சாந்தம் எனப் பொடி தாங்கி
- தாங்கள்
அணியும் சந்தனம் போலத்
திருநீற்றை அணிந்து;
(சாந்தம்
- சந்தனம்);
(தாங்குதல்
- அணிதல்);
(சம்பந்தர்
தேவாரம் - 2.51.2 - "தோளின்மேல்
ஒளி-நீறு
தாங்கிய தொண்டர் வந்தடி
போற்ற");
நிதம்
தமிழ் ஆர் பா மணி மாலைகளால்
தொழு பத்தர்களுக்கு இனியன்
- நாள்தோறும்
தமிழ் பொருந்திய அழகிய
பாமாலைகளால் வழிபடும்
பக்தர்களுக்கு இனியவன்;
மா
மணிகண்டன் இடம் திரு வாஞ்சிய
நன்னகரே - அழகிய
நீலகண்டம் உடைய பெருமான்
உறையும் தலம் திருவாஞ்சியம்
ஆகும்;
பிற்குறிப்புகள்
:
1) யாப்புக்
குறிப்பு :
சந்த
விருத்தம் - "தானன
தானதனா தன தானன தானதனா"
என்ற
சந்தம்.
அடிகளின்
முதற்சீர் - "தானன"
என்பது
"தனதன"
என்றும்
வரலாம்.
"தானன"
என்ற
சீர் "தான"
என்றும்
வரலாம். அப்படி
அச்சீர் "தான"
என்று
வரின், அதனை
அடுத்த சீர் நிரையசையில்
தொடங்கும் - (தனதனனா
/ தனாதனனா
இரண்டாம்
/ நாலாம்
சீர் - "தானதனா"
என்பது
"தானதானா"
என்றும்
வரலாம்.
இச்சந்தத்தைத்
“தானன தானதனா தனதானன தானதனா”
என்று நோக்கில் சந்தக்
கலிவிருத்தம் என்று கருதலாம்.
இப்பாடல்கள்
கட்டளைக் கலித்துறை
இலக்கணத்திற்கும் பொருந்தும்
- ("தானன
தானன தானன தானன தானதனா"
என்று
நோக்கினால்).
2) மதிசூடி
2.47 - "நாலும
றைப்பொருளாய்" என்று
தொடங்கும் திருவாஞ்சியப்
பதிகமும் இச்சந்தமே ஆயினும்
அப்பதிகத்தில் மோனை அமையும்
இடம் சற்றே வேறுபடும்.
3) சம்பந்தர்
தேவாரம் - 3.61.11 - "திண்ணம
ரும்புரிசைத் திரு வெண்டுறை
மேயவனைத்"
சம்பந்தர்
தேவாரம் - 3.62.1 - "கண்பொலி
நெற்றியினான் திகழ் கையிலொர்
வெண்மழுவான்"
வி.
சுப்பிரமணியன்
-----------
--------------