04.47 - உறையூர் மூக்கீச்சரம் - மதமா கரிதன்னை
2014-01-25
உறையூர் மூக்கீச்சரம் (உறையூர்ப் பஞ்சவர்ணேஸ்வரர் கோயில்)
–---------------------------------------------------------------
(கலிவிருத்தம் - மா மாங்காய் மா மாங்காய் - வாய்பாடு)
(சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.80.1 - "கற்றாங் கெரியோம்பி")
1)
மதமா கரிதன்னைக் கதற உரிசெய்தாய்
பதறா வருதேவர் பணிய விடமுண்டாய்
முதல்வா உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
அதளா டையினானே அபயம் அருளாயே.
மதமா கரிதன்னைக் கதற உரிசெய்தாய் - மதயானை கதறும்படி அதன் தோலை உரித்தவனே;
பதறா வரு-தேவர் பணிய விடம் உண்டாய் - பதறி வந்தடைந்த தேவர்கள் இறைஞ்ச இரங்கி விடத்தை உண்டவனே; (பதறா - பதறி; செய்யா என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம் - செய்து என்ற பொருள்); (பதறுதல் - கலங்குதல்);
முதல்வா - முதல்வனே;
உறையூரில் மூக்கீச்சரம் மேய - உறையூரில் மூக்கீச்சரம் என்ற கோயிலில் உறைகின்ற;
அதள்-ஆடையினானே அபயம் அருளாயே - (புலித்)தோலை ஆடையாக அணிந்தவனே, அபயம் அளித்து என்னைக் காப்பாயாக;
2)
பனிமா மலைமன்னன் பாவை மணவாளா
புனிதா மறைநாலின் பொருளை உரைசெய்த
முனிவா உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
இனியாய் இனியுன்னை என்றும் மறவேனே.
பனிமா மலைமன்னன் பாவை மணவாளா - இமவான் மகளான பார்வதிக்குக் கணவனே;
புனிதா மறைநாலின் பொருளை உரைசெய்த முனிவா - தூயனே, நால்வேதத்தின் பொருளை உபதேசித்த முனிவனே;
இனியாய் - இனியவனே;
3)
கடியார் மலர்தூவிக் கழலைத் தொழுமாணி
மடியா வரமீந்தாய் மதியம் புனலேறும்
முடியாய் உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
அடிகேள் அடியேற்கும் அஞ்சல் அருளாயே.
கடி ஆர் மலர் - மணம் கமழும் பூக்கள்; மாணி - இங்கே மார்க்கண்டேயர்;
மடியா வரம் ஈந்தாய் - என்றும் இறவாமல் உயிரோடு இருக்குமாறு வரம் கொடுத்தவனே;
மதியம் புனல் ஏறும் முடியாய் - திங்களையும் கங்கையையும் முடிமேல் அணிந்தவனே;
அடிகேள் - அடிகளே - இறைவனே;
அடியேற்கும் அஞ்சல் அருளாய் - எனக்கும் அபயம் அளித்து அருள்வாயாக;
4)
மேலார் மிகவேத்த வேலை விடமுண்ட
சீலா பவளம்போற் செய்யா முடிவில்லா
மூலா உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
சூலா உனையல்லால் துணையிங் கறியேனே.
மேலார் மிக ஏத்த வேலை விடம் உண்ட சீலா - தேவர்கள் மிகவும் துதிக்க இரங்கிக் கடல்நஞ்சை உண்ட சீலனே; (வேலை - கடல்); (அப்பர் தேவாரம் - 6.36.2 - "மேலார்கள் மேலார்கள் மேலார் தாமே");
பவளம் போல் செய்யா - பவளம் போன்ற செம்மேனியனே; (செய்யன் - சிவந்த நிறம் உடையவன்);
முடிவு இல்லா மூலா - அந்தம் இல்லாத ஆதியே; (அப்பர் தேவாரம் - 6.15.6 - "மூலனாம் மூர்த்தியாம்);
உறையூரில் மூக்கீச்சரம் மேய சூலா உனையல்லால் துணை இங்கு அறியேனே - உறையூரில் மூக்கீசரத்தில் உறைகின்ற சூலபாணியே, உன்னையன்றி எனக்கு வேறு துணை இல்லை;
5)
செத்தார் எரிகாட்டிற் செய்வாய் திருநட்டம்
கொத்தார் மலரோடு குளிர்வெண் பிறைசூடும்
முத்தா உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
அத்தா அடியேற்கும் அஞ்சல் அருளாயே.
செத்தார் எரி-காட்டில் செய்வாய் திருநட்டம் - பிணங்கள் எரியும் சுடுகாட்டில் திருக்கூத்து ஆடுபவனே;
கொத்து ஆர் மலரோடு குளிர்-வெண்பிறை சூடும் முத்தா - மலர்க்கொத்துகளோடு குளிர்ந்த வெண்திங்களையும் சூடுகின்ற முத்தனே; (முத்தன் - இயல்பாகவே பாசங்களின் நீங்கியவன்);
அத்தா - தந்தையே; (அத்தன் - தந்தை);
6)
அந்தார் எனநாகம் அகலத் தணிவோனே
சிந்தா மணிபோல்வாய் திகழும் மணிகண்டா
முந்தாய் உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
எந்தாய் இனியுன்னை என்றும் மறவேனே.
அம்-தார் என நாகம் அகலத்து அணிவோனே - அழகிய மாலை போலப் பாம்பை மார்பில் அணிபவனே;
சிந்தாமணி போல்வாய் - நினைக்கும் வரம் எல்லாம் அளிக்க வல்லவனே; அழியாத மணி போன்றவனே; (சிந்தாமணி - விரும்பிய அனைத்தும் கொடுக்கவல்ல தெய்வமணி); (சிந்துதல் - அழிதல்);
திகழும் மணிகண்டா - ஒளிவீசும் நீலமணியைக் கண்டத்தில் உடையவனே;
முந்தாய் - அனைத்திற்கும் முந்தியவனே; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 2.18.2 - "சிந்தாய் எனுமால் சிவனே எனுமால் முந்தாய் எனுமால்");
எந்தாய் - எந்தையே;
7)
பூவா விழியிட்டுப் போற்றச் சுடராழி
ஈவாய் திருமாலுக்(கு) ஏறும் நரையேற்றாய்
மூவாய் உறையூரில் மூக்கீச் சரமேய
நாவாய் அனையாய்நின் நாமம் மறவேனே.
பூவா விழி இட்டுப் போற்றச் சுடர் ஆழி ஈவாய் திருமாலுக்கு - பூப் போலத் தன் கண்ணை இடந்து இட்டு அர்ச்சித்த திருமாலுக்கு ஒளிவீசும் சக்கராயுதத்தை அளித்தவனே; (பூவா - பூவாக; கடைக்குறை விகாரம்);
ஏறும் நரை ஏற்றாய் - ஏறுகின்ற வெள்ளை இடபத்தை உடையவனே; (நரை - வெண்மை); ("மிகவும் வெள்ளைநிறம் உடைய இடபத்தை உடையவன்" / "கொடியில் இடபத்தை உடையவன்" என்றும் பொருள்கொள்ளலாம்);
மூவாய் - மூப்பு இல்லாதவனே;
உறையூரில் மூக்கீச்சரம் மேய நாவாய் அனையாய் - உறையூரில் மூக்கீச்சரம் என்ற கோயிலில் எழுந்தருளியிருக்கும் (பிறவிக்கடலுக்குத்) தெப்பம் போன்றவனே;
நின் நாமம் மறவேனே - உன் திருப்பெயரை நான் என்றும் மறவேன்;
8)
மதியான் முடிபத்தின் வாய்கள் அழுமாறு
மெதுவே விரலூன்றி மிகவும் இசைகேட்டாய்
முதுகாட் டெரியாடீ மூக்கீச் சரமேயாய்
மதுவார் மலர்சூடீ வாழ்த்த மறவேனே.
மதியான் முடி-பத்தின் வாய்கள் அழுமாறு மெதுவே விரல் ஊன்றி மிகவும் இசை கேட்டாய் - மதியாதவனான இராவணனது பத்துத்தலைகளில் இருந்த வாய்கள் அழுது புலம்பும்படி சிறிதளவே விரலை ஊன்றி அவனை நசுக்கிப், பின் அவன் பாடிய இசையைக் கேட்டவனே; (மெது - மிருது);
முதுகாட்டு எரியாடீ - சுடுகாட்டில் தீயேந்தி ஆடுபவனே; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.85.3 - "அனலேந்தி முதுகாட் டெரியாடி");
மதுவார் மலர்சூடீ - தேன் நிறைந்த (/ தேன் சொரியும்) மலரைச் சூடியவனே; (மதுவார் = மது ஆர்; மது வார்);
9)
பைந்நா கணையானும் பைந்தா மரையானும்
எந்நா யகனேஎன்(று) ஏத்தும் எரிவண்ணா
முந்நூல் திகழ்மார்பா மூக்கீச் சரமேய
எந்நே ருமிலாதாய் எனையஞ் சலெனாயே.
பைந்நாகணையானும் பைந்தாமரையானும் - படம் உடைய பாம்புப்-படுக்கைமேல் இருக்கும் திருமாலும் பசிய தாமரைமலர்மேல் இருக்கும் பிரமனும்; (பைந்நாகணையான் = பை + நாக + அணையான்; தொகுத்தல் விகாரம்); (சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.80.9 - "கோணா கணையானும்");
"எம் நாயகனே" என்று ஏத்தும் எரிவண்ணா - "எங்கள் தலைவனே" என்று துதிக்கும் ஜோதியே;
முந்நூல் திகழ் மார்பா - முப்புரிநூல் (பூணூல்) அணிந்த மார்பினனே;
மூக்கீச்சரம் மேய எந்நேரும் இலாதாய் - உறையூரில் மூக்கீச்சரத்தில் எழுந்தருளியிருக்கும் எவ்வொப்பும் இல்லாதவனே; (நேர் - ஒப்பு);
எனை அஞ்சல் எனாயே - என்னை "அஞ்சல்" என்று அருள்வாயாக.
10)
மக்கள் வழிமாற்ற வஞ்ச மொழிபேசும்
பொக்கம் உடையார்சொல் பொருளா மதியேன்மின்
முக்கண் ணுடையெந்தை மூக்கீச் சரமேய
செக்கர்ச் சடையான்பேர் செப்பத் திருவாமே.
பொக்கம் உடையார் சொல் பொருளா மதியேன்மின் - வஞ்சகர்களது பேச்சை மதிக்கவேண்டா; (பொக்கம் - பொய்; வஞ்சகம்; குற்றம்);
செக்கர்ச் சடையான் பேர் செப்பத் திரு ஆம் - செஞ்சடை உடைய சிவபெருமான் திருநாமத்தைச் சொன்னால் நன்மை உண்டாகும்; (செக்கர் - சிவப்பு; செவ்வானம்);
11)
மடமான் உமைபங்கா வணமைந் துடையானே
சடைமேற் பிறைகங்கை தாங்கும் பெருமானே
முடையார் தலையேந்தீ மூக்கீச் சரமேயாய்
அடைவார்க் கருளுன்றன் அடியை மறவேனே.
மடமான் உமை பங்கா - இளமான் போன்ற உமாதேவியை ஒரு பங்காக உடையவனே;
வணம் ஐந்து உடையானே - ஐந்து நிறங்கள் உடையவனே; (வணம் - வண்ணம் - இடைக்குறை விகாரம்); (திருவாசகம் சிவபுராணம் - "நிறங்கள் ஓர் ஐந்து உடையாய்"); (* உறையூர் மூக்கீச்சரத்தில் ஈசன் திருநாமம் - பஞ்சவர்ணேசுவரர்; உதங்க முனிவர்க்குச் சிவபெருமான் ஐந்து காலங்களில் ஐந்து வர்ணமாகக் காட்சியளித்த தலம்);
சடைமேல் பிறை கங்கை தாங்கும் பெருமானே - சடையில் சந்திரனையும் கங்கையையும் தாங்கும் பெருமானே;
முடை ஆர் தலை ஏந்தீ - புலால் நாற்றம் பொருந்திய மண்டையோட்டை ஏந்தியவனே;
அடைவார்க்கு அருள் உன்றன் அடியை மறவேன் - சரண் அடைந்தவர்களுக்கு அருளும் உன் திருவடியை நான் மறவேன்.
வி. சுப்பிரமணியன்
-------------------
No comments:
Post a Comment