05.25 – சாட்டியக்குடி
2015-03-07
சாட்டியக்குடி (திருவாரூர்க்குத் தென்கிழக்கே 20 கிமீ தூரத்தில் உள்ள தலம்)
----------------------------------
(அறுசீர் விருத்தம் - 'விளம் விளம் விளம் விளம் மா தேமா' என்ற வாய்பாடு; சம்பந்தர் தேவாரப் பதிகத்தில் இவ்வமைப்பில் கடைசி இரு மாச்சீர்களும் சேர்ந்து ஒரு விளங்காய்ச்சீராகவும் அமையக் காணலாம்.)
(சம்பந்தர் தேவாரம் - 3.91.1 - "கோங்கமே குரவமே கொழுமலர்ப் புன்னையே கொகுடிமுல்லை");
(சம்பந்தர் தேவாரம் - 2.79.1 - "பவனமாய்ச் சோடையாய் நாவெழாப் பஞ்சுதோய்ச் சட்ட வுண்டு");
1)
பண்பயில் தமிழ்கொடு பரவிடும் அடியவர் பற்ற றுப்பான்
பெண்மயில் போன்றவள் தனையொரு பங்கெனப் பேணும் அன்பன்
கண்பயில் நெற்றியன் கடல்விடம் உண்டருள் கறைமி டற்றன்
தண்வயல் புடையணி சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
பயில்தல் - பொருந்துதல்; தங்குதல்;
2)
புதுமலர் கொண்டடி போற்றினார் வல்வினை போக்கும் அண்ணல்
மதுமலர்க் கொன்றையும் மத்தமும் புனைந்தவன் வாள ராவைக்
கதிர்மதி அதனயல் களித்திட வைத்தவன் காக்கும் ஈசன்
சதுர்மறை ஓதிய சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
வாள் அரா - கொடிய பாம்பு;
சதுர்மறை ஓதிய - நால்வேதங்களைப் பாடிய; நால்வேதங்களால் பாடப்பெற்ற;
3)
நந்திவட் டம்மலர் கொண்டடி தொழவினை நாசம் ஆக்கும்
அந்திவண் ணத்தரன் அரையினில் அரவினை ஆர்த்த ஐயன்
சுந்தர நீற்றினன் தொன்மறை பாடிய தூய நாவன்
சந்திர சேகரன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
நந்திவட்டம்மலர் - மகர ஒற்று விரித்தல் விகாரம்;
நந்திவட்டம் - நந்தியாவட்டம் (நந்தியாவட்டை);
ஆர்த்தல் - கட்டுதல்;
4)
அலைகிற ஐம்புலன் அடக்கிய யோகியர் அன்பர் நெஞ்சில்
நிலையென நின்றவன் நெற்றியிற் கண்ணினன் நீல கண்டன்
சிலையினிற் கணையினைச் சேர்த்தெயில் செற்றவன் சென்னி மீது
தலைமலி மாலையன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
சிலை - வில்;
எயில் - கோட்டை;
செற்றவன் - அழித்தவன்;
5)
அடைவது சிவனடி எனவறிந் திறைஞ்சிடும் அன்பர் கட்குத்
தடைகளைத் தகர்த்தருள் சங்கரன் எம்மிறை தாயின் நல்லன்
கடைதொறும் பலிக்குழல் காரணன் ஆரணன் கங்கை யாளைச்
சடையிடைக் கரந்தவன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
அன்பர்கட்குத் தடைகளைத் தகர்த்தருள் சங்கரன் - தடைகளை நீக்கி அன்பர்களுக்கு அருள்புரியும் சங்கரன்; (அப்பர் தேவாரம் - 5.31.6 - "தடையொன் றின்றியே தன்னடைந் தார்க்கெலாம் அடைய நின்றிடும் ஆனைக்கா வண்ணலே");
தாயின் நல்லன் - தாயினும் நல்லவன்;
கடை - வாயில்;
பலி - பிச்சை;
காரணன் - உலகிற்கு நிமித்த காரணன் ஆகிய சிவபிரான்;
ஆரணன் - வேதப் பொருளாக உள்ளவன்; (ஆரணம் - வேதம்)
கரந்தவன் - ஒளித்தவன்;
6)
பாங்கொடு பதமலர் பரவிடும் அடியவர் பாசம் நீக்கித்
தாங்கிடும் அங்கணன் திருப்பனந் தாளினில் தாட கைக்கா
ஆங்குவ ளைந்தவன் அருவரை வளைத்தெயில் அட்ட வன்மான்
தாங்கிய கையினன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
பாங்கு - அழகு; தகுதி; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 3.120.9 - "பண்ணினேர் மொழியாள் பாண்டிமா தேவி பாங்கினாற் பணிசெய்து பரவ");
பாசம் - தளை; மும்மலக்கட்டு;
தாங்குதல் - புரத்தல்;
அங்கணன் - அருள்நோக்கம் உடையன்;
ஆங்கு - அப்படி; அசைச்சொல்; அவ்விடம்; அக்காலத்தில்;
திருப்பனந்தாளினில் தாடகைக்கா ஆங்கு வளைந்தவன் - திருப்பனந்தாளில் தாடகையெனும் பத்திமையுடைய பெண் ஒருத்தி, நாளும் பெருமானை வழிபட்டுவந்தாள்; ஒருநாள் அப்பெருமானுக்கு மாலை அணிந்து வழிபாடு செய்யும்பொழுது, அவள் ஆடை நெகிழ்ந்தது; கையில் மாலையை ஏந்தியிருந்ததால், தன் கைகளால் ஆடையை உடலோடு இடுக்கிக்கொண்டாள்; அதுகண்ட இறைவன் அவள் பெண்மைக்கு இழுக்கு நேராதபடி, தன் தலையைச் சாய்த்து, அம்மாலையை ஏற்றான்; (இவ்வரலாற்றைப் பெரியபுராணத்தில் குங்கிலியக் கலயநாயனார் புராணத்திற் காண்க);
அருவரை - மேருமலை;
7)
மழவிடை ஊர்தியன் குழையொரு காதினன் வாழ்த்து வார்தம்
பழவினை தீர்ப்பவன் பாய்புலித் தோலினன் பாம்பை ஆர்த்தான்
மழையன மிடற்றினன் மான்மறிக் கையினன் மார்பில் நூலன்
தழலன மேனியன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
மழவிடை - இளமையான் ஏறு;
பாம்பை ஆர்த்தான் - அரையில் பாம்பைக் கட்டியவன்;
மழை அன மிடற்றினன் - மேகம் போன்ற கண்டத்தை உடையவன்;
தழல் அன மேனியன் - தீப்போல் செம்மேனி உடையவன்;
8)
மையலால் மலையசை வாளரக் கன்தனை வாட ஊன்றும்
ஐயனே அருள்கவென் றனுதினம் அடிதொழும் அன்பர்க் கன்பன்
பையரா பனிமதி படர்சடை வைத்தவன் பால்வெண் ணீற்றன்
தையலோர் பங்கினன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
மையலால் மலை அசை வாளரக்கன்தனை வாட ஊன்றும் - ஆணவத்தால் கயிலையைப் பெயர்த்த கொடிய இராவணன் வாடுமாறு விரல் ஊன்றி அவனை நசுக்கிய;
பையரா - படத்தை உடைய பாம்பு; (பை - பாம்பின் படம்);
9)
மாலயன் நேடிட மாலெரி ஆயினான் வான வர்க்கா
ஆலமுண் டருளினன் அருமறை விரித்திட ஆல மர்ந்தான்
காலையும் மாலையும் கடிமலர் தூவிடும் காத லர்க்குச்
சாலவும் இனியவன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
மால் அயன் நேடிட மால் எரி ஆயினான் - திருமால் பிரமன் இருவரும் தேடுமாறு பெரிய சோதி ஆனவன்;
வானவர்க்கா ஆலம் உண்டருளினன் - தேவர்களுக்காக ஆலகால விடத்தை உண்டு அருளியவன்;
அருமறை விரித்திட ஆல் அமர்ந்தான் - அரிய வேதங்களின் பொருளை விளக்கக் கல்லால மரத்தின்கீழ் இருந்தவன்;
காலையும் மாலையும் கடிமலர் தூவிடும் காதலர்க்குச் சாலவும் இனியவன் - இருபொழுதும் வாசமலர்களைத் தூவும் பக்தர்களுக்கு மிகுந்த இனிமை பயப்பவன்;
10)
வஞ்சம னத்தினர் மறைநெறி பழிப்பவர் மாச ழக்கர்
கொஞ்சமும் அவருரை கூற்றினை நம்பிடேல் கொல்ல வந்த
வெஞ்சினக் கூற்றினை விலக்கிய சேவடி வேண்டு வார்தம்
சஞ்சலம் தீர்ப்பவன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
மறைநெறி - வேதநெறி; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 3.53.10 - "மெய்யைப்போர்க்கும் பொய்யரும் வேதநெறியை அறிகிலார்");
சழக்கர் - தீயவர்;
கூற்று - 1) பேச்சு; 2) யமன்;
அவர் உரை கூற்றினை நம்பிடேல் - அவர்கள் சொல்லும் வார்த்தைகளை நம்பவேண்டா / மதிக்கவேண்டா;
கொல்ல வந்த வெஞ்சினக் கூற்றினை விலக்கிய சேவடி - மார்க்கண்டேயரைக் கொல்ல வந்த கொடிய கோபம் மிக்க காலனை உதைத்து அழித்த சேவடி;
சேவடி வேண்டுவார்தம் சஞ்சலம் தீர்ப்பவன் - சிவந்த திருவடியை வணங்குபவர்களுடைய துன்பத்தைத் தீர்ப்பவன்;
11)
ஆழ்கடல் கக்கிய அருவிடம் எரித்திட அஞ்சி வானோர்
போழ்மதி சூடியே புண்ணியா என்றடி போற்ற உண்டு
வாழ்வளித் தருளிய மணிமிட றுடையவன் வஞ்சம் இன்றித்
தாழ்பவர்க் கீபவன் சாட்டியக் குடியுறை தந்தை தானே.
போழ்மதி - பிளவுபட்ட சந்திரன் / நிலாத்துண்டம் = பிறைச்சந்திரன்;
வஞ்சம் இன்றித் தாழ்பவர்க்கு ஈபவன் - நெஞ்சில் வஞ்சம் இல்லாத அன்பர்களுக்கு அளிப்பவன்; அன்பர்களுக்குச் சிறிதும் வஞ்சமின்றி வாரி வழங்குபவன்;
வி. சுப்பிரமணியன்
பிற்குறிப்புகள் :
சாட்டியக்குடி - வேதநாதர் கோயில் : https://www.kamakoti.org/tamil/tiruvasagam17.htm
திருவிசைப்பாவில் இத்தலத்திற்கு ஒரு பதிகம் உள்ளது - 9.15 - "பெரியவா கருணை".
No comments:
Post a Comment