P.396 - புடைமருதூர் - பொருநையின் தென்கரை

2017-05-13

P.396 - புடைமருதூர்

---------------------------------

(திருமுக்கால் அமைப்பு)

(தானன தானன தானன தானன

தானன தானன தானா)

(சம்பந்தர் தேவாரம் - 3.97.1 - "திடமலி மதிளணி")

* (திருப்புடைமருதூர் - தாமிரபரணி-நதிக்கரைத் தலம்)

1)

பொருநையின் தென்கரைப் புடைமரு தூருறை

கருமணி மிடறுடை யீரே

கருமணி மிடறுடை யீரும கழல்தொழத்

திருமலி நிலையது திடனே.

பொருநையின் தென்கரைப் புடைமருதூர் உறை, கரு-மணி மிடறு உடையீரே - தாமிரபரணிநதியின் தென்கரையில் உள்ள திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, நீலமணிகண்டம் உடையவரே; (பொருநை - தாமிரபரணியாறு);

கரு-மணி மிடறு உடையீர் உம கழல் தொழத், திரு மலி நிலையது திடனே - நீலமணிகண்டம் உடையவரே, உமது திருவடியை தொழுதால், (அவ்வன்பர்களுக்குத்) திரு மிகுகின்ற நிலை நிச்சயம்; (உம = உம்+அ = உம்முடைய; அ - ஆறாம்வேற்றுமை உருபு);

2)

புள்ளொலி பொழிலணி புடைமரு தூருறை

கள்ளுகு கொன்றையி னீரே

கள்ளுகு கொன்றையி னீரும கழலிணை

உள்ளிட இருவினை ஒழிவே.

புள் ஒலி பொழில் அணி புடைமருதூர் உறை, கள் உகு கொன்றையினீரே - பறவைகள் ஒலிக்கின்ற சோலை சூழ்ந்த திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, தேன் சொரியும் கொன்றைமலரை அணிந்தவரே; (புள் - பறவை); (கள் - தேன்); (உகுத்தல் - சொரிதல்);

கள் உகு கொன்றையினீர் உம கழலிணை உள்ளிட இருவினை ஒழிவே - தேன் சொரியும் கொன்றைமலரை அணிந்தவரே, உமது இரு-திருவடிகளைத் தியானித்தால் (/ மனத்தில் தரித்தால்), இருவினை தீரும்; (உம - உமது); (உள்ளுதல் - எண்ணுதல்); (உள் இடுதல் - மனத்தில் தரித்தல்);

3)

பொழிலிடைக் குயில்பயில் புடைமரு தூருறை

சுழிநதிச் சடைமுடி யீரே

சுழிநதிச் சடைமுடி யீருமைத் தொழுதெழ

அழிவது பழவினை அதுவே.

பொழிலிடைக் குயில் பயில் புடைமருதூர் உறை, சுழி-நதிச் சடை-முடியீரே - சோலையில் குயில்கள் ஒலிக்கின்ற திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, சுழிகள் மிக்க கங்கையைச் சடைமுடியில் உடையவரே; (பயில்தல் - ஒலித்தல்); (சுழி - நீர்ச்சுழல்);

சுழி-நதிச் சடை-முடியீர் உமைத் தொழுதெழ, அழிவது பழவினை அதுவே - சுழிகள் மிக்க கங்கையைச் சடைமுடியில் உடையவரே, உம்மைத் தொழுதால் பழவினை அழியும்;

4)

பொலிமலர்ப் பொழிலணி புடைமரு தூருறை

புலியுரி உடையுடை யீரே.

புலியுரி உடையுடை யீருமைப் போற்றிட

மலிவது நெஞ்சினில் மகிழ்வே.

பொலி-மலர்ப் பொழில் அணி புடைமருதூர் உறை, புலி-உரி உடை உடையீரே - அழகிய மலர்ச்சோலை சூழ்ந்த திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, புலித்தோலை உடையாக (/ புலித்தோலாடை) உடையவரே; (உரி - தோல்); (உடை - ஆடை); (சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.19.3 - "வரியுறு புலியத ளுடையினன்");

புலியதன் அதள் அணிவீர் உமைப் போற்றிட, மலிவது நெஞ்சினில் மகிழ்வே - புலித்தோலாடை உடையவரே, உம்மைப் போற்றினால், மனத்தில் மகிழ்ச்சி நிறையும்;

5)

புனலிடைக் கயலுகள் புடைமரு தூருறை

கனலுமிழ் கண்ணுடை யீரே

கனலுமிழ் கண்ணுடை யீரும கழலிணை

நினைபவர் அடைவது நிறைவே.

புனலிடைக் கயல் உகள் புடைமருதூர் உறை, கனல் உமிழ் கண் உடையீரே - நீரில் கயல்மீன்கள் பாயும் திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, தீ உமிழும் நெற்றிக்கண் உடையவரே;

கனல் உமிழ் கண் உடையீர், உம கழலிணை நினைபவர் அடைவது நிறைவே - தீ உமிழும் நெற்றிக்கண் உடையவரே, உமது இரு-திருவடிகளைத் தியானிப்பவர் (குறைகள் நீங்கி) நிறைவு பெறுவர்; (நிறைவு - மகிழ்ச்சி; பூரணம்; திருப்தி);

6)

புரமெரி செய்தணி புடைமரு தூருறை

கரமொரு மானுடை யீரே

கரமொரு மானுடை யீரும கழலிணை

உரைசெய நல்லன உறுமே.

புரம் எரிசெய்து அணி புடைமருதூர் உறை, கரம் ஒரு மான் உடையீரே - முப்புரங்களை எரித்து, அழகிய திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, கையில் மானை ஏந்தியவரே; (அணி - அழகிய);

கரம் ஒரு மான் உடையீர் உம கழலிணை உரைசெய நல்லன உறுமே - கையில் மானை ஏந்தியவரே, உமது இரு-திருவடிகளைத் துதித்தால் நன்மை வந்தடையும்; (உரைசெய்தல் - புகழ்தல்; துதித்தல்);

7)

பொடியணிந் தழகிய புடைமரு தூருறை

துடியமர் கரமுடை யீரே

துடியமர் கரமுடை யீருமைத் தொழுதெழும்

அடியவர் அருவினை அறுமே.

பொடி அணிந்து அழகிய புடைமருதூர் உறை, துடி அமர் கரம் உடையீரே - திருநீற்றைப் பூசி, அழகிய திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, கையில் உடுக்கை ஏந்தியவரே; (பொடி - திருநீறு); (துடி - உடுக்கு);

துடி அமர் கரம் உடையீர் உமைத் தொழுதெழும் அடியவர் அருவினை அறுமே - கையில் உடுக்கை ஏந்தியவரே உம்மை வழிபடும் அடியார்களது அரிய வினையெல்லாம் அழியும்;

8)

புடையொரு பெண்ணுடன் புடைமரு தூருறை

அடலரக் கனைநெரித் தீரே

அடலரக் கனைநெரித் தீரும தடிதொழத்

தொடர்வினை தொலைவது துணிவே.

புடை ஒரு பெண்ணுடன் புடைமருதூர் உறை, அடல்-அரக்கனை நெரித்தீரே - உமைபங்கராகித் திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, வலிய இராவணனை நசுக்கியவரே; (புடை - பக்கம்); (அடல் - வலிமை); (நெரித்தல் - நசுக்குதல்);

அடல்-அரக்கனை நெரித்தீர் உமது அடிதொழத் தொடர்-வினை தொலைவது துணிவே - வலிய இராவணனை நசுக்கியவரே, உமது திருவடியைத் தொழுதால், தொடர்கின்ற வினையெல்லாம் அழிவது நிச்சயம்; (துணிவு - நிச்சயம்);

9)

பூவினன் அரிதொழப் புடைமரு தூருறை

ஆவினில் அஞ்சுகந் தீரே

ஆவினில் அஞ்சுகந் தீரும துயர்பெயர்

நாவினில் அணிவது நலமே.

பூவினன் அரி தொழப் புடைமருதூர் உறை, ஆவினில் அஞ்சு உகந்தீரே - தாமரையில் உறையும் பிரமன், திருமால் இருவரும் (அடிமுடி தேடிக் காணாது) தொழத், திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, பஞ்சகவ்விய அபிஷேகம் விரும்பியவரே; (ஆவினில் அஞ்சு - பஞ்சகவ்வியம்);

ஆவினில் அஞ்சு உகந்தீர் உமது உயர்-பெயர் நாவினில் அணிவது நலமே - பஞ்சகவ்விய அபிஷேகம் விரும்பியவரே, உமது உயர்ந்த நாமத்தை நாவில் அணிவது நன்மையைத் தரும்;

10)

புகழ்பவர் மருவிடும் புடைமரு தூருறை

இகழ்பவர்க் கருளகி லீரே

இகழ்பவர்க் கருளகி லீருமை ஏத்திட

இகல்வினை இடரிலை இனியே.

புகழ்பவர் மருவிடும் புடைமருதூர் உறை, இகழ்பவர்க்கு அருளகிலீரே - புகழும் பக்தர்கள் பொருந்துகின்ற (/அடைகின்ற) திருப்புடைமருதூரில் உறைகின்ற, போற்றாதவர்களுக்கு அருளாதவரே; (அப்பர் தேவாரம் - 4.11.6 - "சலம் இலன் சங்கரன் சார்ந்தவர்க்கு அலால் நலம் இலன்");

இகழ்பவர்க்கு அருளகிலீர் உமை ஏத்திட இகல்-வினை இடர் இலை இனியே - போற்றாதவர்களுக்கு அருளாதவரே, உம்மைத் துதித்தால் பகைக்கின்ற வினைத்துன்பம் இனி இல்லை; (இகல்தல் - மாறுபடுதல்; பகைத்தல்); (வினை இடர் - வினையும் துன்பமும் - என்று உம்மைத்தொகையாகவும் பொருள்கொள்ளல் ஆம்);

11)

பூமலி பொழிலணி புடைமரு தூரினில்

கோமதி யுடனுறை வீரே

கோமதி யுடனுறை வீருமைக் கும்பிட

மாமதி வரும்வினை மாய்வே.

பூ மலி பொழில் அணி புடைமருதூரினில் கோமதியுடன் உறைவீரே - மலர்கள் மிகுந்த சோலை திகழும் திருப்புடைமருதூரில் கோமதியுடன் உறைகின்றவரே; (* கோமதியம்பாள் - திருப்புடைமருதூரில் இறைவி திருநாமம்);

கோமதியுடன் உறைவீர் உமைக் கும்பிட மா-மதி வரும், வினை மாய்வே - கோமதியுடன் உறைகின்றவரே, உம்மை வணங்கினால் ஞானம் வரும், வினைகள் அழியும்; (மா மதி - நல்லறிவு); (மாய்வு - அழிவு);

பிற்குறிப்பு : யாப்புக் குறிப்பு:

தானன தானன தானன தானன

தானன தானன தானா

இப்பாடல்கள் தேவாரத்தில் திருமுக்கால் என்று குறிப்பிடப்படும் பதிகங்களின் அமைப்பில் அமைந்தவை. இவற்றை "ஆசிரிய இணைக்குறட்டுறை" என்று கருதலாம். முதலடியும் மூன்றாம் அடியும் அளவடி; இரண்டாம் அடியும் நான்காம் அடியும் சிந்தடி. தானன என்ற சீர்கள் தனதன என்றும் வரலாம்; தானன / தனதன – இச்சீர்கள் எல்லாம் குறில் / குறில்+ஒற்று என்ற ஒலியில் முடியும்; தானா என்ற சீர்கள் தனனா என்றும் வரலாம்; 2-ஆம் அடி 3-ஆம் அடியில் மடங்கி (= திரும்பவும்) வரும்;

உதாரணம் - சம்பந்தர் தேவாரம் - 3.97.1 - "திடமலி மதிளணி";

வி. சுப்பிரமணியன்

----------- --------------