2.88 – பொது - (நான்காரைச் சக்கரபந்தம்)
(12 பாடல்கள்)
முற்குறிப்பு: இப்பதிகம் மிறைக்கவி (சித்ரகவி). இப்பதிகப் பாடல்களின் அமைப்பை வடமொழியில் பத்மபந்தம் (padmabandham) என்கின்றனர். தமிழில் "நான்காரைச் சக்கரபந்தம்" என்றும் அழைக்கின்றனர். (சக்கர பந்தம் - ஒரு சக்கரம் வரைந்து, அதனுள் நடுவிடம் (center), ஆரக்கால்கள் (radii), வட்டை (rim / circumference) ஆகிய இடங்களில் எல்லாம், பாட்டின் எழுத்துகளைப் பந்திப்பது (அடக்குவது) ஆகும்.)
இப்பதிகப் பாடல்களில் ஒவ்வோர் அடியும் - வட்டத்தின் நடுவெழுத்திலிருந்து தொடங்கி ஓர் ஆரத்தின் வழியே கால்சுற்று வந்து மீண்டும் வட்டத்தின் மையத்திற்கு வந்துசேரும் அமைப்பு.
1)
திரிபுர தகனம் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
மேவாரழியவருமே
மேருவரையேந்துமே
மேதுந்துபியாலுமே
மேலுயாவோதரவாமே.
மேவார் அழிய வருமே - பகைவர்கள் அழியுமாறு வருவான்;
மேரு வரை ஏந்துமே - மேரு மலையை (வில்லாக) ஏந்துவான்;
மே துந்துபி ஆலுமே - சிறந்த துந்துபிகள் ஒலிக்கும்;
மேல் உயா ஓது 'அர' ஆமே - வான் உய்ந்து ஓதும் 'ஹர' (என்ற ஒலி) எழும்.
மே - சிறந்த; துந்துபி - பேரிகை; வாத்தியம்; ஆலுதல் - ஒலித்தல்; மேல் - வான் - தேவர்கள்; உயா - 'உய்யா' என்பது இடைக்குறை விகாரம் பெற்றது. உய்யா - உய்ந்து; செய்யா என்னும் வாய்பாட்டு இறந்தகால வினையெச்சம்.
2)
சிவபெருமான் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
சேரரகத்தரசே
சேரதமாம்பரிசே
சேரிபலியோசிரசே
சேரசினமாரரசே.
சேரர் அகத்து அரசே - சேரமான் பெருமாள் நாயனார் மனத்தில் உறையும் மன்னனே;
சே ரதம் ஆம் பரிசே - இடபமே தேர் ஆகும் (வாகனம் ஆகும்) தன்மை உடையவனே;
சேரி பலியோ சிரசே - ஊரார் இடும் பிச்சையும் (பிரமன்) மண்டையோட்டிலே;
சேர் அசினம் மார் அரசே - தோல் (அஜினம்) சேரும் மார்பை உடைய தலைவனே;
சேரர் - சேரநாட்டு மன்னன்; அரசு - அரசன்; தலைவன்; சே - இடபம்; சேரி - ஊர்; பலி - பிச்சை; அசினம் - அஜினம் - விலங்குகளின் தோல்; இலக்கணக்குறிப்புகள் :
1) ரதம் - இரதம் - யாப்பு நோக்கி முதற்குறையாக வந்தது.
2) சேரிபலி - சேரிப்பலி - ஊர்ப்பிச்சை - ஊர் இடும் பிச்சை; யாப்பு நோக்கிப் ('ப்') பகர ஒற்றுக் கெட்டது;
3)
சிவபெருமான் சேர்விடம் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
(சேர்விடம் - சேர்வு இடம் / சேர் விடம்)
தேவர்நாடுமுனதே
தேனமுதாநஞ்சதே
தேசஞ்சக்கரதே
தேரகஞ்சேர்வதே.
தேவர் நாடும் உனதே - வானநாடும் (தேவலோகமும்) உன்னுடையதே; ("உடையான்", எல்லார்க்கும் தலைவன்);
தேன் அமுது ஆம் நஞ்சு அதே - (உனக்குத்) தேனும் அமுதும் போல் ஆகும் விடமே;
தேசு அஞ்சு அக்கர தே - ஒளி பொருந்திய, திருவைந்தெழுத்தாக விளங்கும் தெய்வமே;
தேர் அகம் சேர்வதே - நீ பொருந்தியிருப்பது (உன்னை) நாடும் மனத்தையே;
தேசு - ஒளி; அஞ்சு அக்கரம் - பஞ்சாக்ஷரம் - திருவைந்தெழுத்து; தே - தெய்வம்; தேர்தல் - ஆராய்தல்; தேடுதல்; சிந்தித்தல்; அகம் - மனம்; சேர்தல் - பொருந்துதல்; இலக்கணக்குறிப்புகள்:
1) தே - பொதுவாகத் 'தேவே' என்று விளியாக வரினும், இங்கு அண்மைவிளியாகத் 'தே' என்றே வந்தது.
2) தேனமுது - உம்மைத்தொகை - தேனும் அமுதும்;
3) அமுதாநஞ்சு - "அமுது ஆம் நஞ்சு" என்பதில் புணர்ச்சிவிதிப்படி மகர ஒற்றுக் கெடும்.
4)
இனியது வினவுதிரேல் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
தேவகாவலனினிதே
தேனினிதேவினாவிதே
தேவினாதினிதேர்தே
தேர்தேசங்காவதே.
தேவகாவலன் இனிதே தேன் இனிதே? - தேவர்களைக் காக்கும் ஈசன் இனிமையா தேன் இனிமையா?
வினா இதே? - இதுவும் ஒரு வினாவோ?
தேவின் ஆது இனிது? - ஈசனினும் யாது இனியது?
ஏர் தே தேர் - நன்மையும் அழகும் பொருந்திய தெய்வத்தைச் சிந்திப்பாயாக;
தேசு அங்கு ஆவதே - அப்போது ஞானம் உண்டாகுமே;
ஏ - வினா ஏகாரம்; (இனிதே, இதே - என்ற இடங்களில்); ஏ - தேற்ற ஏகாரம்; (ஆவதே என்ற இடத்தில்); ஈற்றசை ஏகாரமாகவும் கொள்ளலாம்; தே - தெய்வம்; இன் - ஒப்புப் பொருளில் வரும் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு; ஆது - யாது என்பதன் திரிபு; ஏர் - நன்மை; அழகு; தேர்தல் - ஆராய்தல்; தேடுதல்; சிந்தித்தல்; தேசு - ஒளி; ஞானம்;
5)
முப்புரம் எரித்தது - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
மேகமேகளமாருமே
மேருமாமலைவிலாமே
மேலாவிடவெரிவாமே
மேவாரிரிவாமேகமே.
மேகமே களம் ஆருமே - கழுத்து மேகத்தை ஒக்கும் (நீலகண்டன்);
மேரு மா மலை வில் ஆம் - பெரிய மேருமலை வில் ஆகும்;
ஏ மேலா விட எரிவு ஆமே - அம்பை மேலாகச் செலுத்தத் தீ எழும்;
மேவார் இரிவு ஆம் ஏகமே - பகைவர்க்கு மொத்தமாக அழிவு ஆகும்; அவன் ஒப்பற்ற ஒன்றே!
களம் - கழுத்து; கண்டம்; ஆர்தல் - ஒத்தல்; ஏ - அம்பு; மேலா - மேலாக - மேல் நோக்கி; எரிவு - எரித்தல்; தீ; மேவார் - பகைவர்; இரிவு - இரிதல் - அழிதல்; கெடுதல்; ஏகம் - ஒன்று; ஒப்பற்றது; மொத்தம்; மிகுதி;
6)
இனிது எது? - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
தேனினிதோதேவர்தே
தேர்வதுபலியதே
தேயலிலாய்காயாதே
தேயாகாவெனினினிதே.
தேன் இனிதோ? தேவர்தே - தேனோ இனியது? தேவர்க்கும் தேவன்
தேர்வது பலி அதே; - எடுப்பது பிச்சையே;
"தேயல் இலாய்; காயாதே; - (சிவபெருமானை) "அழியாதவனே; (என்னை) வருத்தாதே";
"தேயா; கா" எனின் இனிதே - "தியானிக்கப்படுபவனே! காவாய்!" என்றால் இனிமையே;
இனிது - இன்பம் தருவது; நன்மையானது; பலிதேர்தல் - பிச்சையெடுத்தல்; தேயல் - தேய்தல் - மெலிதல்; அழிதல்; சாதல்; காய்தல் - வருத்துதல்; கடிந்துகூறுதல்; விலக்குதல்; தேயன் - தியானிக்கப்படுபவன்;
7)
வினை மரிவே - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
வேரிமலிபூவணிவே
வேணிவனிதையுறைவே
வேறையுமிலையானைவே
வேனையாவினைமரிவே.
வேரி மலி பூ அணிவே; - தேன் மலிந்த பூ அணிவது;
வேணி வனிதை உறைவே; - சடையில் கங்கை மங்கை உறைவது;
வேறு ஐயும் இலையால்; நைவே ஏன்? - (அப்பெருமான் அல்லால்) வேறு தலைவனும் இல்லை; வருத்தம்தான் ஏன்? (அவனைத் தொழு);
நையா வினை மரிவே - (அப்படித் தொழுதால்) அழியா வினையும் அழியுமே.
வேரி - தேன்; அணிவு - அணிதல்; வேணி - சடை; வனிதை - பெண்; உறைவு - தங்குதல்; இருக்குமிடம்; ஐ - தலைவன்; ஆல் - அசைச்சொல்; நைவு - வருத்தம்; நைதல் - கெடுதல்; மரிவு - சாவு; (இறத்தல் - இறவு, அதுபோல் மரித்தல் - மரிவு);
8)
அரக்கனுக்குக் கனிவு - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
வாளவுணன்கனிவா
வானிகலறமருவா
வாருமறியாவருவா
வாருவமையாவுளவா.
வாள் அவுணன் கனிவு ஆவான் இகல் அற - கொடிய அரக்கனான இராவணன் வலிமை அற (நசுக்குண்டு) மனம் பண்படுவான்; ("கொடிய அரக்கனான இராவணன் வலிமை அற (அவனை நசுக்கிப் பின்) இரங்குவான்" என்றும் பொருள்கொள்ளலாம்);
மருவா ஆரும் அறியா அரு ஆவார் - அடையாதவர்கள் யாராலும் அறியப்படாத அருவும் ஆவார்;
உவமை யா உள? வா! - (அச்சிவபிரானுக்கு) உவமையாக எவை உள்ளன? (அவர்க்கு ஒப்பே இல்லை); (நெஞ்சே) வா! (அவரைத் தொழுவோம்). (Note: "உவமையா உளவா?" - "(அவர்க்கு எவையும்) உவமையாக உள்ளனவா?" என்றும் பொருள்கொள்ளலாம்).
வாள் அவுணன் - கொடிய அரக்கன் - இங்கே இராவணன்; கனிவு - இரக்கம்; இகல் - பகைமை; வலிமை; மருவுதல் - அடைதல்; தியானித்தல்; அரு - உருவம் அற்றது; யா - யாவை; ஆ - ஈற்றில் வரும் வினா இடைச்சொல்;
இலக்கணக் குறிப்பு: "அரக்கனுக்குக் கனிவு ஆவான்" என்று பொருள்கொண்டால், 'ஆவான்' முன் சொல்லிப் பின் 'அரு ஆவார்' என்றது ஒருமைபன்மை மயக்கம்.
9)
அடிமுடி தேடல் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
வேதனோடுமானேடவே
வேடனேசோதிவடிவே
வேடிவணங்கிடவே
வேடகிவியனோதவே.
வேதனோடு மால் நேடவே - பிரமனும் திருமாலும் தேடுமாறு;
வேடனே, சோதி வடிவே - வேடத்தை உடையவனே, சோதி வடிவாகியவனே;
வேடி வணங்கிடவே - (அவர்கள் உன்னை) வேண்டி வணங்குமாறு;
வேள் தகி வியன் ஓதவே - மன்மதனை எரித்த பெருமையைப் போற்றுமாறு;
வேதன் - பிரமன்; மானேட - மால் நேட; நேடுதல் - தேடுதல்; வேடன் - வேடத்தன் - வேடத்தை உடையவன்; வேடி - வேண்டி - இடைக்குறையாக வந்தது; வேடகி - வேள் தகி - மன்மதனைத் தகித்த; வியன் - பெருமை; சிறப்பு; வியப்பு;
10)
தாள்தொழா வீணர் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
தேவாமேனியோர்மாதே
தேமார்தாளையாராதே
தேராயாருமாவியதே
தேயவிழலேமேவாதே.
தேவா; மேனி ஓர் மாதே - தேவனே; மாதொரு பங்கனே;
தேம் ஆர் தாளை ஆராதே - (உன்) இனிமையும் வாசனையும் பொருந்திய திருவடியைப் பொருந்தாமல்,
தேரா யாரும் ஆவி அதே - (உன்னைச்) சிந்தியாத எவரும் (அடைவது) தம் ஆவியானது,
தேய விழல், ஏம் மேவாதே - வீணாகக் கழிந்து விழுவதே; (அவர்களை) இன்பம் அடையாது;
தேம் - இனிமை; வாசனை; ஆர்தல் - பொருந்துதல்; மிகுதல்; உண்ணுதல்; தேர்தல் - சிந்தித்தல்; விழல் - விழுதல்; பயனின்மை; ஏம் - இன்பம்; மேவுதல் - அடைதல்; விரும்புதல்;
11)
ஆலை மறாத தேன் - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
யானைதேயவடுநாயா
யாநாடுமீசாவழியா
யாழிவரதாமலையா
யாலைமறாததேனையா.
யானை தேய அடு நாயா - (எதிர்த்து வந்த) யானை அழியுமாறு அதைக் கொன்ற கடவுளே;
யா[ம்] நாடும் ஈசா; அழியாய் - நாம் நாடுகின்ற ஈசனே; அழியாதவனே;
ஆழி வரதா; மலையாய் - (மாலுக்குச்) சக்கராயுதம் வரம் அருள்பவனே; கயிலை மலையானே; ("மயங்காதவனே" என்றும் பொருள்கொள்ளலாம்);
ஆலை மறாத தேன் ஐயா - தலைவனே; நீ ஆலகால விஷத்தை விரும்பி ஏற்ற தேன்!
தேய்தல் - சாதல்; அழிதல்; அடுதல் - கொல்லுதல்; அழித்தல்; நாயன் - கடவுள்; அரசன்; ஆழி - சக்கராயுதம்; வரதன் - வரம் கொடுப்பவன்; மலையாய் - கயிலையானே; மலைதல் இல்லாதவனே; மலைதல் - மயங்குதல்; ஆல் - ஆலகால விஷம்; மறாததேன் - மறாதது ஏன் / மறாத தேன்; மறாத - மறுத்தல் இன்றி ஏற்றுக்கொண்ட; இலக்கணக் குறிப்புகள்:
1) "யாம் + நாடும் = யாநாடும்" என்று புணரும்;
2) "மறுத்து" என்பதன் எதிர்ப்பதம் "மறாது";
12)
கழியருளே தருக - நான்காரைச் சக்கரபந்தம்
கருதண்ணாலழக
கழலவினைநலிக
கலிநடலையழிக
கழியருளேதருக.
கருது அண்ணால்; அழக - (அடியேன் / பக்தர்கள்) விரும்பும்/தியானிக்கும் அண்ணலே! அழகனே!
கழல வினை; நலிக கலி - (எம்) வினைகள் நீங்குக! கலி (துன்பம்/தரித்திரம்) நலிவுறுக!
நடலை அழிக - பொய்ம்மை/வஞ்சனை அழிக!
கழி அருளே தருக - (இவ்வாறு நிகழ நீ) பேரருள் புரிவாயாக!
கருதுதல் - விரும்புதல்; தியானித்தல்; அண்ணால் - அண்ணல் என்பதன் விளி - அண்ணலே; கழல்தல் - நீங்குதல்; கலி - துன்பம்; தரித்திரம்; நலிதல் - அழிதல்; நடலை - பொய்ம்மை; வஞ்சனை; கழி - மிகுந்த; இலக்கணக் குறிப்பு: "கழல" என்பதில் "அ" வியங்கோள் வினைமுற்று விகுதி.
வி. சுப்பிரமணியன்
-------------------------------- -------------------------------
No comments:
Post a Comment