02.72
– சேய்ஞலூர்
-
('சேங்கனூர்')
2012-12-30
திருச்சேய்ஞலூர் (இக்காலத்தில் 'சேங்கனூர்')
--------------------------------
2012-12-30
திருச்சேய்ஞலூர் (இக்காலத்தில் 'சேங்கனூர்')
--------------------------------
(12 பாடல்கள்)
(வஞ்சிவிருத்தம் - 'விளம் விளம் காய்')
(சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.113.1 - "எரித்தவன் முப்புர மெரியின்மூழ்கத்")
1)
ஆர்ந்தவன் நஞ்சினை அமுதுதன்னை
ஈந்தவன் பூங்கணை எய்தவேளைக்
காய்ந்தவன் அன்பொடு கருதுநெஞ்சிற்
சேர்ந்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
2)
பார்த்தவன் பற்பல ஊழிநாகம்
ஆர்த்தவன் அரையினில் நெற்றிதன்னில்
நேத்திரன் நிலவினை அரவினோடு
சேர்த்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
3)
கற்றவர் கருத்தினன் போற்றிசெய்யும்
நற்றவர்க் குற்றவன் குமரவேளைப்
பெற்றவன் பேரெயில் மூன்றையன்று
செற்றவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
4)
தரித்தவன் சடைமிசைக் கங்கைவேழம்
உரித்தவன் ஒன்னலர் முப்புரத்தை
எரித்தவன் எடுகணை ஏவிடாமற்
சிரித்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
5)
மெய்யவன் தக்கன்செய் வேள்விசெற்று
வெய்யவன் பல்லுகு விகிர்தனவன்
ஐயவென் பார்துணை ஆரழல்போற்
செய்யவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
6)
ஆவணங் காட்டியும் ஆண்டுகொள்வான்
கோவணங் காட்டியும் கூட்டிக்கொள்வான்
பாவணங் காட்டியும் பரிசருள்வான்
தீவணன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
7)
பரிபவன் பத்தருக் கொருவனாகி
விரிபவன் விண்ணொளிர் சோதியுள்ளே
எரிபவன் இல்தொறும் இடுபலிக்குத்
திரிபவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
8)
மலையினை ஆட்டிய வல்லரக்கன்
தலைகளைந் திரட்டியும் குலையவூன்றி
அலையெயில் மூன்றையும் அன்றெரித்த
சிலையினன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
9)
அன்றயன் அரியிவர்க் கறிவரிதாய்
நின்றவன் யாதொரு நிகருமில்லா
ஒன்றவன் மனைதொறும் உண்பலிக்குச்
சென்றவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
10)
வைதவம் பேசிடும் வஞ்சநெஞ்சர்
உய்துறை அறிகிலர் உரைகொளேன்மின்
எய்தவன் முப்புரம் எரியில்மூழ்கச்
செய்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
11)
பார்ப்பவன் பழவினைப் பயனையிங்குச்
சேர்ப்பவன் சேவடி போற்றுவாரைக்
காப்பவன் கடலன வினைகளெல்லாம்
தீர்ப்பவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
பார்ப்பவன் - எல்லாவற்றையும் காண்பவன்;
(அப்பர் தேவாரம் - 6.48.7 - "பெண்ணவன்காண் .... எல்லாங் காணுங் கண்ணவன்காண் ...");
(11.8 - சேரமான் பெருமாள் நாயனார் அருளிய திருக்கயிலாய ஞான உலா - "பிறவாதே தோன்றினான் காணாதே காண்பான் துறவாதே யாக்கை துறந்தான் முறைமையால்" - 'பிறர் எல்லாம் பொருள்களைக் கண் காட்டும் அளவில், அது காட்டியவாறு காண்பர்' என்பதும், 'சிவபெருமான் அவ்வாறின்றி, எல்லாவற்றையும் உள்ள படி காண்பான்' என்பதும் விளங்கும்.);
(அப்பர் தேவாரம் - 5.4.9 -
"அருத்த னையர வைந்தலை நாகத்தைத்
திருத்த னைத்திரு வண்ணா மலையனைக்
கருத்த னைக்கடி யார்புர மூன்றெய்த
அருத்த னையடி யேன்மறந் துய்வனோ."
4-ஆம் அடியில்: அருத்தன் - அருத்துவோன் , நுகர்விப்போன் ( வினைப்பயனை என்பது அவாய் நிலையான் வந்தது) - உயிர்களுக்கு வினைப்பயனைப் பிறழாது நுகர்விப்பவன்);
(தருமபுர ஆதீன ஸ்தாபகர் குருஞானசம்பந்த தேசிகர் அருளிய
சிவபோகசாரம் - 101 -
சும்மா தனுவருமோ சும்மா பிணிவருமோ
சும்மா வருமோ சுகதுக்கம் - நம்மால்முன்
செய்தவினைக் கீடாச் சிவனருள்செய் விப்பதென்றால்
எய்தவனை நாடி இரு.)
12)
நரிபரி செய்தவன் நம்பினார்க்குப்
பரியரன் பழவினை பாற்றியின்பம்
சொரிபரன் தூயவெள் ளேறதேறித்
திரிபவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
அன்போடு,
வி. சுப்பிரமணியன்
பிற்குறிப்பு :
1) யாப்புக் குறிப்பு:
வஞ்சிவிருத்தம் - 'விளம் விளம் காய்' என்ற அமைப்பு ;
2) சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.113.1 -
-------------- --------------
(வஞ்சிவிருத்தம் - 'விளம் விளம் காய்')
(சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.113.1 - "எரித்தவன் முப்புர மெரியின்மூழ்கத்")
1)
ஆர்ந்தவன் நஞ்சினை அமுதுதன்னை
ஈந்தவன் பூங்கணை எய்தவேளைக்
காய்ந்தவன் அன்பொடு கருதுநெஞ்சிற்
சேர்ந்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
ஆர்ந்தவன்
நஞ்சினை அமுதுதன்னை ஈந்தவன்
-
விடத்தை
உண்டு தேவர்களுக்கு அமுதத்தை
அளித்தவன்;
(ஆர்தல்
-
உண்ணுதல்);
பூங்கணை
எய்த வேளைக் காய்ந்தவன் -
மலர்க்கணை
எய்த மன்மதனை எரித்தவன்;
அன்பொடு
கருது நெஞ்சிற் சேர்ந்தவன்
-
பக்தியோடு
எண்ணும் மனத்திற் பொருந்தியிருப்பவன்;
உறைவிடம்
சேய்ஞலூரே -
அப்பெருமான்
உறையும் இடம் திருச்சேய்ஞலூர்
ஆகும்;
(அப்பர்
தேவாரம் -
6.44.6 - "ஆர்ந்தவனே
யுலகெலாம் நீயே யாகி...
பெம்மானென்
றெப்போதும் பேசும் நெஞ்சிற்
சேர்ந்தவனே திருச்சோற்றுத்
துறையு ளானே..."
- உன்னைப்
பெருமான் என்று நினைக்கும்
உள்ளங்களில் சேர்ந்தவனே -
நெஞ்சினை
உடையாரது செயல்,
நெஞ்சின்
மேல் ஏற்றப்பட்டது.);
2)
பார்த்தவன் பற்பல ஊழிநாகம்
ஆர்த்தவன் அரையினில் நெற்றிதன்னில்
நேத்திரன் நிலவினை அரவினோடு
சேர்த்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
பார்த்தவன்
பற்பல ஊழி -
எண்ணற்ற
ஊழிகளைப் பார்த்தவன் -
காலத்தைக்
கடந்தவன்;
நாகம்
ஆர்த்தவன் அரையினில் -
அரையில்
பாம்பினைக் கச்சாகக் கட்டியவன்;
(ஆர்த்தல்
-
கட்டுதல்);
நெற்றிதன்னில்
நேத்திரன் -
நெற்றிக்கண்ணன்;
நிலவினை
அரவினோடு சேர்த்தவன் உறைவிடம்
சேய்ஞலூரே -
திருமுடிமேல்
சந்திரனையும் பாம்பையும்
அணிந்த சிவபெருமான் உறையும்
இடம் திருச்சேய்ஞலூர் ஆகும்;
3)
கற்றவர் கருத்தினன் போற்றிசெய்யும்
நற்றவர்க் குற்றவன் குமரவேளைப்
பெற்றவன் பேரெயில் மூன்றையன்று
செற்றவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
உற்றவன்
-
துணைவன்;
குமரவேள்
-
முருகன்;
பேர்
எயில் மூன்று -
பெரிய
கோட்டைகள் மூன்று -
முப்புரங்கள்;
செறுதல்
-
அழித்தல்;
கற்றவர்
கருத்தினன் -
கற்றவர்கள்
சிந்தையில் இருப்பவன்;
போற்றிசெய்யும்
நற்றவர்க்கு
உற்றவன் -
வணங்குகின்ற
நல்ல தவம் உடையவர்களுக்குத்
துணைவன்;
குமரவேளைப்
பெற்றவன் -
முருகனுக்குத்
தந்தை;
பேர்
எயில் மூன்றை
அன்று
செற்றவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே
-
பெரிய
முப்புரங்களை அழித்த சிவபெருமான்
உறையும் இடம்
திருச்சேய்ஞலூர் ஆகும்;
4)
தரித்தவன் சடைமிசைக் கங்கைவேழம்
உரித்தவன் ஒன்னலர் முப்புரத்தை
எரித்தவன் எடுகணை ஏவிடாமற்
சிரித்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
தரித்தவன் சடைமிசைக் கங்கை; வேழம் உரித்தவன்; ஒன்னலர் முப்புரத்தை எரித்தவன், எடுகணை ஏவிடாமற் சிரித்தவன், உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
தரித்தவன்
சடைமிசைக் கங்கை -
சடையில்
கங்கையைத் தாங்கியவன்;
வேழம்
உரித்தவன் -
யானையின்
தோலை உரித்தவன்;
ஒன்னலர்
-
பகைவர்;
எடுகணை
ஏவிடாமல் சிரித்தவன் -
எடுத்த
கணையை ஏவாமல் சிரித்தவன்;
(8.14.2
- திருவாசகம்
-திருவுந்தியார்
-
"ஈரம்பு
கண்டிலம் ஏகம்பர் தங்கையில்
ஓரம்பே
முப்புரம் உந்தீபற
ஒன்றும்
பெருமிகை உந்தீபற."
-
இறைவர்
திருக்கரத்தில் இரண்டு
அம்பிருக்கக் கண்டிலேம்;
கண்டது
ஓரம்பே;
அந்த
ஓர் அம்பும் திரிபுரம்
எரித்தற்கு அதிகமேயாயிற்று
என்று உந்தீபறப்பாயாக!);
5)
மெய்யவன் தக்கன்செய் வேள்விசெற்று
வெய்யவன் பல்லுகு விகிர்தனவன்
ஐயவென் பார்துணை ஆரழல்போற்
செய்யவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
மெய்யவன்
-
மெய்ப்பொருளாய்
உள்ளவன்;
செறுதல்
-
அழித்தல்;
தக்கன்செய்
வேள்வி
செற்று வெய்யவன்
பல் உகு விகிர்தன்அவன்
-
தக்கன்
செய்த வேள்வியை அழித்துச்
சூரியனுடைய பல்லை உதிர்த்த
விகிர்தன்;
(சம்பந்தர்
தேவாரம் 3.115.7
- "வெய்யவன்பல்
லுகுத்தது குட்டியே...");
(அப்பர்
தேவாரம் -
6.96.9 - "எச்சனிணத்
தலைகொண்டார் பகன்கண் கொண்டார்
இரவிகளி
லொருவன்பல் லிறுத்துக்
கொண்டார்...");
ஐய
என்பார் துணை -
'ஐயனே'
என்று
வணங்கும் அன்பர்களுக்குத்
துணை ஆனவன்;
செய்யவன்
-
சிவந்தவன்;
(செய்
-
சிவப்பு);
ஆரழல்போல்
செய்யவன் -
தீயைப்போலச்
செம்மேனியன்;
6)
ஆவணங் காட்டியும் ஆண்டுகொள்வான்
கோவணங் காட்டியும் கூட்டிக்கொள்வான்
பாவணங் காட்டியும் பரிசருள்வான்
தீவணன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
பாவணம்
-
பா
வண்ணம் -
பா
வடிவம்;
பாட்டின்
இலக்கணம் (யாப்பு);
ஆவணம்
காட்டியும் ஆண்டுகொள்வான்
-
அடிமை
ஓலையைக் காட்டிச் சுந்தரரை
ஆட்கொண்டவன்;
கோவணங்
காட்டியும் கூட்டிக்கொள்வான்
-
கோவணத்திற்கு
ஈடாகத் துலைத்தட்டில் ஏறிய
அமர்நீதியார் குடும்பத்தைச்
சிவலோகம் சேர்த்தவன்;
பா
வணம் காட்டியும் பரிசு அருள்வான்
-
தமிழ்ச்செய்யுள்
தந்து தருமிக்கும் பாணபத்திரர்க்கும்
பொன் அளித்தவன்;
தீ
வணன் -
தீப்போன்ற
செம்மேனியன்;
7)
பரிபவன் பத்தருக் கொருவனாகி
விரிபவன் விண்ணொளிர் சோதியுள்ளே
எரிபவன் இல்தொறும் இடுபலிக்குத்
திரிபவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
பரிபவன் பத்தருக்கு; ஒருவன் ஆகி விரிபவன்; விண் ஒளிர் சோதியுள்ளே எரிபவன்; இல்தொறும் இடுபலிக்குத் திரிபவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
பரிபவன்
பத்தருக்கு -
பக்தர்களுக்கு
இரங்குபவன்;
ஒருவன்
ஆகி விரிபவன் -
(திருவாசகம்
-
சிவபுராணம்
-
''ஏகன்
அநேகன் இறைவன் அடிவாழ்க");
(அப்பர்
தேவாரம் -
6.78.1 - "ஒன்றா
வுலகனைத்து மானார் தாமே"
- 'ஒன்றாய்
உலகனைத்தும் ஆனார்'
= முன்னர்த்
தாமாகிய ஒரு பொருளாய் நின்று,
பின்னர்
உலகப் பொருள் பலவும் ஆயினார்);
எரிபவன்
-
பிரகாசிப்பவன்;
(எரிதல்
-
பிரகாசித்தல்);
(சம்பந்தர்
தேவாரம் -
2.6.7 -
"ஓதி
யாருமறி வாரிலை யோதி யுலகெலாம்
சோதி
யாய்நிறைந் தான்சுடர்ச்
சோதியுட் சோதியான்...");
இல்தொறும்
இடுபலிக்குத் திரிபவன் -
பல
இல்லங்களில் பிச்சைக்குச்
செல்பவன்;
8)
மலையினை ஆட்டிய வல்லரக்கன்
தலைகளைந் திரட்டியும் குலையவூன்றி
அலையெயில் மூன்றையும் அன்றெரித்த
சிலையினன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
மலையினை
ஆட்டிய வல்லரக்கன் -
கயிலைமலையை
அசைத்த வலிய இராவணனுடைய;
தலைகள்
ஐந்து இரட்டியும் குலைய ஊன்றி
-
பத்துத்தலைகளும்
குலையும்படி விரலை ஊன்றியவன்;
அலை
எயில் மூன்றையும் அன்று எரித்த
சிலையினன் -
தேவர்களை
வருத்தித் திரிந்த
முப்புரங்களையும் முன்பு
எரித்த வில்லை ஏந்தியவன்;
(அலைதல்
-
திரிதல்);
(அலைத்தல்
-
வருத்துதல்);
(அப்பர்
தேவாரம் -
4.107.10 - "தேன்றிகழ்
கொன்றையுங் ....
வாளரக்
கன்முடி பத்துங் குலைந்துவிழ
ஊன்றிய சேவடி யான்...");
9)
அன்றயன் அரியிவர்க் கறிவரிதாய்
நின்றவன் யாதொரு நிகருமில்லா
ஒன்றவன் மனைதொறும் உண்பலிக்குச்
சென்றவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
அன்று அயன் அரி இவர்க்கு அறிவு அரிதாய் நின்றவன்; யாது ஒரு நிகரும் இல்லா ஒன்றவன்; மனைதொறும் உண்பலிக்குச் சென்றவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
அன்று
அயன் அரி இவர்க்கு அறிவு
அரிதாய் நின்றவன் -
அடிமுடி
தேடிய நாளில்,
பிரமன்
திருமால் இவர்களால் அறிய
ஒண்ணாதபடி சோதி உருவில்
ஓங்கியவன்;
யாது ஒரு நிகரும் இல்லா ஒன்று
அவன் -
எவ்வித
ஒப்பும் இல்லாத ஒருவன்;
(திருமந்திரம்
-
"ஒன்றவன்
றானே இரண்டவன் இன்னருள்"
- ஒருபொருளாய்
உள்ளவன் முதற்கடவுளே;
வேறில்லை.
அவனது
அருள்,
'அறக்கருணை,
மறக்கருணை'
என
இரண்டாய் இருக்கும்.
)
மனைதொறும்
உண்பலிக்குச் சென்றவன் -
வீடுதோறும்
பிச்சைக்குச் சென்றவன்;
(3.92.2
- "என்றுமோ
ரியல்பின ரெனநினை வரியவ
ரேறதேறிச்
சென்றுதாஞ்
செடிச்சியர் மனைதொறும் பலிகொளு
மியல்பதுவே...");
(7.45.5
- "... சென்றவன்
சென்றவன் சில்பலிக் கென்று
தெருவிடை ...");
10)
வைதவம் பேசிடும் வஞ்சநெஞ்சர்
உய்துறை அறிகிலர் உரைகொளேன்மின்
எய்தவன் முப்புரம் எரியில்மூழ்கச்
செய்தவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
வைது
அவம் பேசிடும் வஞ்ச நெஞ்சர்
-
வைதிக
தர்மத்தைத் திட்டிப் புன்மொழிகள்
பேசும் வஞ்சமனத்தர்கள்;
உய்துறை
-
உய்யும்
துறை -
(வினைத்தொகை);
கொளேன்மின்
-
கொள்ளேன்மின்
-
மதியாதீர்கள்;
நீங்கள்
மதிக்கவேண்டா;
உய்துறை
அறிகிலர் உரை
கொளேன்மின்
-
உய்திபெறும்
மார்க்கத்தை அறியாத
அவ்வஞ்சகர்களுடைய பேச்சை
நீங்கள் மதிக்கவேண்டா;
எய்தவன்
முப்புரம் எரியில் மூழ்கச்
செய்தவன் -
ஒரு
கணையை
எய்து முப்புரங்களைத் தீயில்
மூழ்த்தியவன்;
("முப்புரம்
எய்தவன்,
முப்புரம்
எரியில் மூழ்கச்
செய்தவன்"
என்று
இயைக்க);
11)
பார்ப்பவன் பழவினைப் பயனையிங்குச்
சேர்ப்பவன் சேவடி போற்றுவாரைக்
காப்பவன் கடலன வினைகளெல்லாம்
தீர்ப்பவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
பார்ப்பவன் - எல்லாவற்றையும் காண்பவன்;
பழவினைப்
பயனை இங்குச்
சேர்ப்பவன் -
உயிர்களுக்கு
முன்வினைப்பயனை ஊட்டுபவன்;
சேவடி
போற்றுவாரைக் காப்பவன்
-
சிவந்த
திருவடியை வணங்கும் அன்பரைக்
காப்பவன்;
கடல்
அன வினைகள் எல்லாம்
தீர்ப்பவன் -
கடல்
போல மிகுந்துள்ள வினைகள்
அனைத்தையும் இல்லாமற் செய்பவன்;(அப்பர் தேவாரம் - 6.48.7 - "பெண்ணவன்காண் .... எல்லாங் காணுங் கண்ணவன்காண் ...");
(11.8 - சேரமான் பெருமாள் நாயனார் அருளிய திருக்கயிலாய ஞான உலா - "பிறவாதே தோன்றினான் காணாதே காண்பான் துறவாதே யாக்கை துறந்தான் முறைமையால்" - 'பிறர் எல்லாம் பொருள்களைக் கண் காட்டும் அளவில், அது காட்டியவாறு காண்பர்' என்பதும், 'சிவபெருமான் அவ்வாறின்றி, எல்லாவற்றையும் உள்ள படி காண்பான்' என்பதும் விளங்கும்.);
(அப்பர் தேவாரம் - 5.4.9 -
"அருத்த னையர வைந்தலை நாகத்தைத்
திருத்த னைத்திரு வண்ணா மலையனைக்
கருத்த னைக்கடி யார்புர மூன்றெய்த
அருத்த னையடி யேன்மறந் துய்வனோ."
4-ஆம் அடியில்: அருத்தன் - அருத்துவோன் , நுகர்விப்போன் ( வினைப்பயனை என்பது அவாய் நிலையான் வந்தது) - உயிர்களுக்கு வினைப்பயனைப் பிறழாது நுகர்விப்பவன்);
(தருமபுர ஆதீன ஸ்தாபகர் குருஞானசம்பந்த தேசிகர் அருளிய
சிவபோகசாரம் - 101 -
சும்மா தனுவருமோ சும்மா பிணிவருமோ
சும்மா வருமோ சுகதுக்கம் - நம்மால்முன்
செய்தவினைக் கீடாச் சிவனருள்செய் விப்பதென்றால்
எய்தவனை நாடி இரு.)
12)
நரிபரி செய்தவன் நம்பினார்க்குப்
பரியரன் பழவினை பாற்றியின்பம்
சொரிபரன் தூயவெள் ளேறதேறித்
திரிபவன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
நரி
பரி செய்தவன் -
நரிகளைக்
குதிரைகள் ஆக்கியவன்;
நம்பினார்க்குப்
பரி அரன் -
அன்புடைய
அடியவர்களுக்கு இரங்கும்
ஹரன்;
(நம்புதல்
-
விரும்புதல்);
(பரிதல்
-
இரங்குதல்);
(அரன்
-
ஹரன்
-
அழிப்பவன்);
பழவினை
பாற்றி இன்பம் சொரி பரன் -
அவர்களுடைய
பழவினைகளை அழித்து இன்பம்
சொரியும் பரமன்;
(பாற்றுதல்
-
நீக்குதல்;
அழித்தல்);
(சொரிதல்
-
பொழிதல்;
மிகக்கொடுத்தல்);
தூய
வெள் ஏறுஅது
ஏறித் திரிபவன் -
தூய
வெண்ணிற இடப வாகனன்;
(திரிபவன்
-
திரிகின்ற
பவன் என்று வினைத்தொகையாவும்
கொள்ளலாம்.
பவன்
-
சிவன்
திருநாமங்களுள் ஒன்று);
உறைவிடம்
சேய்ஞலூரே -
அப்பெருமான்
உறையும் இடம் திருச்சேய்ஞலூர்.
(அப்பர்தேவாரம்
-
4.95.7 - "தோற்றங்கண்
டான்சிர மொன்றுகொண் டீர்தூய
வெள்ளெருதொன்
றேற்றங்கொண்
டீர்...");
(அப்பர்
தேவாரம் -
6.79.4 - "சிவனாகித்
திசைமுகனாய்த் ...
பவனாகிப்
பவனங்க ளனைத்து மாகிப்..."
- பவன்
-
வேண்டும்
இடங்களில் வேண்டியவாறே
தோன்றுபவன்);
அன்போடு,
வி. சுப்பிரமணியன்
பிற்குறிப்பு :
1) யாப்புக் குறிப்பு:
வஞ்சிவிருத்தம் - 'விளம் விளம் காய்' என்ற அமைப்பு ;
2) சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.113.1 -
"எரித்தவன்
முப்புர மெரியின்மூழ்கத்
தரித்தவன்
கங்கையைத் தாழ்சடைமேல்
விரித்தவன்
வேதங்கள் வேறுவேறு
தெரித்தவ
னுறைவிடந் திருவல்லமே.")
3)
சேய்ஞலூர்
-
('சேங்கனூர்')
- சத்தியகிரீஸ்வரர்
கோயில் தகவல்கள் -
தினமலர்
தளத்தில்:
http://temple.dinamalar.com/New.php?id=380
-------------- --------------
No comments:
Post a Comment