04.45 – சேய்ஞலூர் - ('சேங்கனூர்')
2014-01-15
சேய்ஞலூர் - (திருச்சேய்ஞலூர்) - (இக்கால வழக்கில் 'சேங்கனூர்)
----------------------------
(கலிவிருத்தம் - 'மா மா மா விளம்' என்ற வாய்பாடு)
(திருஞானசம்பந்தர் தேவாரம் - 1.25.1 - "மருவார் குழலி மாதோர் பாகமாய்த்");
1)
மூவர் புரங்கள் எரியில் மூழ்கவோர்
ஏவ தெய்த ஈசன் ஏறமர்
தேவன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்ச்
சேவ கன்பேர் சிந்தை செய்ம்மினே.
மூவர்
புரங்கள் எரியில் மூழ்க -
அசுரர்கள்
மூவரின் கோட்டைகள் தீப்புக்கு
அழியுமாறு;
ஓர்
ஏ அது எய்த ஈசன்
-
ஓர்
அம்பை எய்த பெருமான்;
(ஏ
– அம்பு);
ஏறு
அமர் தேவன்
-
இடபத்தை
ஊர்தியாக விரும்பிய கடவுள்;
செய்
அணிந்த சேய்ஞலூர்ச் சேவகன்
-
வயல்
சூழ்ந்த சேய்ஞலூரில் உறைகின்ற
வீரன்;
(செய்
-
வயல்);
(சேவகன்
-
வீரன்);
பேர்
சிந்தை செய்ம்மினே -
அப்பெருமானின்
திருநாமத்தை எண்ணுங்கள்;
(மின்
-
முன்னிலைப்
பன்மை ஏவல் விகுதி);
2)
பாலன் உயிரைப் பறிக்கப் பாய்ந்தவன்
காலன் மாள உதைத்த காலினான்
சீலன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்ச்
சூலன் நாமம் சொல்லி உய்ம்மினே.
பாலன்
-
மார்க்கண்டேயர்;
பாய்ந்த
வன் காலன் -
பாய்ந்த
வலிய எமன்;
(சுந்தரர்
தேவாரம் -
7.22.6 - "... கடியவன்
காலன்றன்னைக் கறுத்தான் ..."
- பாதத்தால்
கொடிய வலிய காலனைக் காய்ந்தவன்);
3)
அல்லில் ஆடும் அடிகள் ஆரணம்
சொல்லும் தூயன் திங்கள் சூடிய
செல்வன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
நல்லன் நாமம் நவிற்றி உய்ம்மினே.
அல்லில்
ஆடும் அடிகள் -
இரைல்
கூத்து ஆடும் இறைவன்;
ஆரணம்
சொல்லும் தூயன் -
வேதம்
ஓது தூயவன்;
(ஆரணம்
-
வேதம்);
4)
பித்தன் பிறைய ணிந்த பிஞ்ஞகன்
சுத்தன் அரையிற் புலியின் தோலினன்
சித்தன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
அத்தன் அடியை அடைந்து வாழ்மினே.
பிஞ்ஞகன்
-
சிவன்
திருநாமங்களுள் ஒன்று -
தலைக்கோலம்
அணிந்தவன்;
சுத்தன்
-
தூயன்;
அரையிற்
புலியின் தோலினன் -
புலித்தோலை
அரையில் ஆடையாகக் கட்டியவன்;
அத்தன்
-
தந்தை;
5)
அட்ட மூர்த்தி ஆலம் ஆர்ந்தவன்
இட்ட மாக எருதொன் றேறுவான்
சிட்டன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
நட்டன் நாமம் நவிற்றி உய்ம்மினே.
அட்ட
மூர்த்தி -
ஐம்பூதங்கள்,
சூரிய
சந்திரர்கள்,
ஆன்மா
என்ற எட்டு வடிவங்கள் உடையவன்;
ஆலம்
ஆர்ந்தவன் -
நஞ்சை
உண்டவன்;
சிட்டன்
-
சிஷ்டன்;
நட்டன்
-
நடம்
செய்பவன்;
6)
சென்னி மீது பாம்பு திங்களைப்
பின்னி உலவ வைத்த பிஞ்ஞகன்
தென்னன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
மன்னன் பாதம் வாழ்த்தி வாழ்மினே.
பிஞ்ஞகன்
-
சிவன்
திருநாமங்களுள் ஒன்று -
தலைக்கோலம்
அணிந்தவன்;
தென்னன்
-
அழகியவன்;
7)
தோடன் குழையன் தொண்டர் சொற்றமிழ்ப்
பாடல் மிகவும் விரும்பும் பண்பினன்
சேடன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
ஆடி பாதம் அடைந்து வாழ்மினே.
தோடன்
குழையன் -
தோடும்
குழையும் அணிந்த அர்த்தநாரீஸ்வரன்;
தொண்டர்
சொற்றமிழ்ப் பாடல்
மிகவும் விரும்பும் பண்பினன்
-
பக்தர்கள்
பாடும் தமிழ்ச்சொல்மாலைகளை
மிகவும் விஉம்புபவன்;
சேடன்
-
பெரியவன்;
கடவுள்;
(சேடு
-
பெருமை;
உயரம்);
('சேஷம்'
என்ற
வடமொழிச் சொல்லை அடியாகக்
கொண்டால்,
'எஞ்சியிருப்பவன்'
என்று
பொருள்படும்);
ஆடி
-
கூத்தன்;
8)
கார ரக்கன் கதறக் கண்கள்நீர்
சோர விரலை ஊன்று தூயவன்
சீரன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
வீரன் பாதம் விரும்பி உய்ம்மினே
கார்
அரக்கன் கதறக்,
கண்கள்
நீர் சோரத் -
கரிய
நிறத்து அரக்கனான இராவணன்
கதறும்படியும் அவன் கண்களில்
கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து
வழியும்படியும் ;
விரலை
ஊன்று தூயவன் -
தன்
திருப்பாதத்து ஒரு விரலை
ஊன்றிய தூயன்;
சீரன்
-
புகழ்
உடையவன்;
செய்
அணிந்த சேய்ஞலூர் வீரன் பாதம்
விரும்பி உய்ம்மினே -
வயல்
சூழ்ந்த சேய்ஞலூரில் உறைகின்றவனும்
வீரனுமான சிவபெருமான் திருவடியை
அன்போடு வணங்கி உய்யுங்கள்;
9)
மாயன் பிரமன் நேட மாவழல்
ஆய முக்கண் அண்ணல் அங்கையில்
தீயன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
நாயன் நாமம் நவிற்றி உய்ம்மினே.
மாயன்
பிரமன் நேட மா அழல் ஆய முக்கண்
அண்ணல் -
விஷ்ணுவும்
பிரமனும் தேடும்படி பெரிய
சோதி வடிவில் உயர்ந்தவன்
முக்கட்பெருமான்;
(மாயன்
-
திருமால்);
(நேடுதல்
-
தேடுதல்);
அங்கையில்
தீயன் -
கையில்
தீயை ஏந்தியவன்;
செய்
அணிந்த சேய்ஞலூர் நாயன் -
வயல்
சூழ்ந்த சேய்ஞலூரில் உறைகின்ற
தலைவன்;
(நாயன்
-
தலைவன்;
கடவுள்);
நாமம்
நவிற்றி உய்ம்மினே -
அப்பெருமானாரின்
திருப்பெயரைச் சொல்லி
உய்யுங்கள்;
10)
மெய்யன் பர்க்கு மெய்யன் மிண்டுரை
பொய்யர் கட்குப் பொய்யன் பூதியன்
செய்யன் செய்ய ணிந்த சேய்ஞலூர்
ஐயன் அடியை அடைந்து வாழ்மினே.
மெய்யன்பர்க்கு
மெய்யன் -
உண்மைத்தொண்டர்களுக்கு
என்றும் அருள் உள்ள மெய்ப்பொருள்;
மிண்டு
உரை பொய்யர்கட்குப்
பொய்யன் -
பொய்யர்களுக்கு
என்றும் இல்லாதவன்.
(மிண்டு
-
இடக்கர்ப்
பேச்சு ;.
செருக்கிக்
கூறும் மொழி );
(அப்பர்
தேவாரம் -
4.16.1 - "செய்யர்
வெண்ணூலர் ...
மெய்யர்
மெய்ந்நின் றவர்க்கல்லா
தவர்க்கென்றும் பொய்யர்
புகலூர்ப் புரிசடை யாரே");
பூதியன்
-
திருநீறு
பூசியவன்;
செய்யன்
-
சிவந்த
நிறம் உடையவன்;
ஐயன்
-
தலைவன்;
11)
தேய்ந்த மதியைச் சூடி திண்சிலை
ஏந்தி எயில்கள் எரிய எய்தவன்
சேந்தன் போற்றி செய்த சேய்ஞலூர்
வேந்தன் பாதம் விரும்பி வாழ்மினே.
தேய்ந்த
மதியைச் சூடி -
பிறைச்சந்திரனை
அணிந்தவன்;
(சூடி
-
சூடியவன்);
திண்சிலை
ஏந்தி எயில்கள் எரிய எய்தவன்
-
மேருமலை
என்ற வலிய உறுதி மிக்க வில்லை
ஏந்தி முப்புரங்கள் எரியுமாறு
கணையை எய்தவன்;
(திண்மை
-
வலிமை;
உறுதி);
(சிலை
-
வில்;
மலை);
(எயில்கள்
-
முப்புரங்கள்);
(அப்பர்
தேவாரம் -
6.54.8 - "பேரா
யிரம்பரவி வானோ ரேத்தும்
பெம்மானைப் ...
திரிபுரங்கள்
தீயெழத்திண் சிலைகைக் கொண்ட
போரானைப் ...);
சேந்தன்
-
முருகன்;
*
முருகன்
வழிபட்டதால் சேய் (முருகன்)
நல்
ஊர் -
சேய்ஞலூர்
என்று பெயர் பெற்றது.
'சேய்
அடைந்த சேய்ஞலூர்'
(தி.1
ப.48
பா.11)
எனக்
காழிப்பிள்ளையாரும் அருளுவர்.
கந்தபுராணத்துக்
குமாரபுரிப் படலத்து இந்நகர்
இப்பெயரால் அழைத்தற்குரிய
காரணமும் குறிக்கப்பட்டிருப்பது
அறியத்தக்கது.
அன்போடு,
வி. சுப்பிரமணியன்
பிற்குறிப்பு :
1) சேய்ஞலூர் - ('சேங்கனூர்') - சத்தியகிரீஸ்வரர் கோயில் தகவல்கள் - தினமலர் தளத்தில்: http://temple.dinamalar.com/New.php?id=380
-------------- --------------
No comments:
Post a Comment