04.32 - செங்கோடு (திருச்செங்கோடு) - தேவியொரு பங்குடையாய்
2013-12-16
செங்கோடு (திருச்செங்கோடு)
(தேவாரத்தில் - கொடிமாடச் செங்குன்றூர்)
----------------------------------
(12 பாடல்கள்)
(நாலடித் தரவு கொச்சகக் கலிப்பா)
(சம்பந்தர் தேவாரம் - 2.48.1 - "கண்காட்டு நுதலானும்")
1)
தேவியொரு பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
நாவினிலுன் நாமத்தை நவில்வார்க்கு நல்லரணே
ஆவினிலைந் துகந்தாடும் ஐயாநின் அடிபணிந்தேன்
தீவினையும் நோவினையும் தீர்த்தென்னைக் காத்தருளே.
* திருச்செங்கோட்டில்: சுவாமி அர்த்தநாரீசுவரர்; அம்மை பாகம்பிரியாள்;
செங்கோடு மேயவனே - திருச்செங்கோட்டில் விரும்பி உறைகின்றவனே;
அரண் - காவல்;
ஆவினில் ஐந்து உகந்து ஆடும் ஐயா - பசுவிடமிருந்து பெறப்படும் ஐந்து பொருள்களால் அபிஷேகம் விரும்பும் தலைவனே;
தீவினையும் நோவினையும் தீர்த்து - தீவினையையும் நோவையும் தீர்த்து; (நோ - வலி; துன்பம்);
2)
தெரிவையொரு பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
பரிவினொடு நஞ்சுண்டு பாலித்த கண்டத்தாய்
புரிசடைமேல் புனலேற்றாய் பொன்னடியே போற்றிநின்றேன்
புரிவினைகள் துன்பங்கள் போக்கியினி தருளாயே.
தெரிவை - பெண்; புரிசடை - முறுக்கிய சடை; புரி-வினை - செய்த வினைகள்; (புரிதல் - செய்தல்);
3)
சேயிழையோர் பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
வாயினிலுன் வாழ்த்தணிய வல்லார்க்கு நல்லவனே
தீயினையோர் கண்தாங்கும் திருநுதலாய் அடிபணிந்தேன்
நோயினைவு தருவினையை நூறியெனைக் காத்தருளே.
சேயிழை - பெண்; நுதல் - நெற்றி; நோய் இனைவு தருவினையை நூறி எனைக் காத்தருளே - நோயையும் வருத்தத்தையும் தருகின்ற வினைகளையெல்லாம் அழித்து என்னைக் காத்து அருள்வாயாக; (இனைவு - வருத்தம்); (நூறுதல் - அழித்தல்);
4)
சிற்றிடையாள் பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
வெற்றிவிடைக் கொடியுடையாய் வெண்மழுவாட் படையுடையாய்
புற்றரவக் கச்சுடையாய் பொன்னடிகள் போற்றிநின்றேன்
பற்றவரும் பண்டைவினைப் பகைகடிந்து காத்தருளே.
கடிதல் - அழித்தல்;
5)
செல்வியொரு பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
வில்விசயற் கருள்செய்ய வேடுவனாய்ச் சென்றவனே
கொல்விடமார் கண்டத்தாய் குரைகழலே பரவிநின்றேன்
தொல்வினையில் ஆழாமல் தூக்கியெனைக் காத்தருளே.
செல்வி - உமாதேவி; (அப்பர் தேவாரம் - 4.43.8 - "செல்வியைப் பாகங் கொண்டார்");
வில்-விசயற்கு - வில்வித்தையில் சிறந்த அருச்சுனனுக்கு;
கொல்-விடம் ஆர் கண்டத்தாய் - கொல்லும் நஞ்சை உண்ட கண்டத்தை உடையவனே;
தொல்வினையில் ஆழாமல் - பழவினைக் கடலில் நான் மூழ்காதபடி;
6)
செந்துவர்வாய் உமைபங்கா செங்கோடு மேயவனே
வந்திறைஞ்சு வானவர்கள் மகிழமதில் மூன்றுமுடன்
வெந்துவிழக் கணைதொட்டாய் மென்மலர்த்தாள் போற்றிநின்றேன்
முந்தைவினைத் தொடரெல்லாம் முடியவருள் புரியாயே.
செம்-துவர் வாய் - செம்பவளம் போல் வாயை உடைய; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 2.66.1 - "செந்துவர் வாயுமை பங்கன் திருவாலவாயான் திருநீறே");
கணை தொட்டாய் - அம்பு எய்தவனே;
முடிதல் - அழிதல்;
7)
தேனார்பூங் குழலிபங்கா செங்கோடு மேயவனே
ஊனாருந் தலையொன்றில் உண்பலிதேர்ந் துழல்வானே
மானாருங் கையானே மலரடியே போற்றிநின்றேன்
வானாரும் வழிகாட்டி வல்வினையைத் தீர்த்தருளே.
தேன் ஆர் பூங்குழலி - வண்டார்குழலி - வண்டு ஆர்க்கும் பூக்களை அணிந்த குழலை உடையவள் - உமாதேவி; (தேன் - வண்டு); (ஆர்த்தல் - ஒலித்தல்);
ஊன் ஆரும் தலை - மாமிசம் பொருந்திய மண்டையோடு;
பலி - பிச்சை;
மான் ஆரும் கையான் - மான்கன்றைக் கையில் ஏந்தியவன்;
வான் ஆரும் வழி - வானுலகைப் பொருந்தும் நெறி; (ஆர்தல் - பொருந்துதல்; பெறுதல்);
8)
சிலைப்பாவை பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
மலைக்கீழே வல்லரக்கன் வாடவிரல் வைத்தவனே
அலைத்தோடும் நதிச்சடையாய் அடியிணையே போற்றிநின்றேன்
கலக்கேசெய் கடுவினையைக் களைந்தென்னைக் காத்தருளே.
சிலைப்பாவை - மலைமகள்; (சிலை - மலை); ("சிலைமகள் நாயன்" - திருப்புகழ் - கலைமடவார்தம் - திருத்தணிகை); கலக்கு - கலக்கம் - துன்பம்; அச்சம்; கடுவினை - கொடுமையான வினை;
9)
சிலம்பரையன் மகள்பங்கா செங்கோடு மேயவனே
அலம்புநதிச் சடையுடையாய் அரிபிரமற் கரியவனே
நிலம்புனல்கால் நெருப்போடு நீள்விசும்பும் ஆயவனே
நலம்புரியும் சங்கரனே நாதாநின் கழல்போற்றி.
சிலம்பு-அரையன் மகள் பங்கா - மலையரசன் மகளான உமையம்மையைப் பங்காகக் கொண்டவனே; (சிலம்பு - மலை); (அரையன் - அரசன்); (அப்பர் தேவாரம் - 6.98.8 - "சிலம்பரையன் பொற்பாவை நலஞ்செய்கின்ற நேசனை");
அலம்புதல் - ஒலித்தல்;
அரி பிரமற்கு அரியவனே - திருமாலுக்கும் பிரமனுக்கும் அரியவனே;
கால் - காற்று;
விசும்பு - ஆகாயம்;
நலம்புரியும் சங்கரனே - சங்கரன் என்ற நாமத்தின் பொருளை விரித்துச் சொன்னது; (சங்கரன் - சுகத்தைச் செய்பவன்);
10)
செவியினிலோர் தோடுடையாய் செங்கோடு மேயவனே
கவியிருள்சேர் கன்னெஞ்சக் கயவருரை பொய்விட்டுக்
குவிகரமும் கசிமனமும் கொண்டுதொழும் அடியார்க்குப்
புவியினிவா ராநிலையைப் புரப்பாய்நின் கழல்போற்றி.
செவியினில் ஓர் தோடு உடையாய் - அர்த்தநாரீஸ்வரனே; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.1.1 - 'தோடுடைய செவியன்');
கவி இருள்சேர் கல்-நெஞ்சக் கயவர் உரை-பொய் விட்டு - மூடும் இருள் சேர்ந்த, கல் போன்ற நெஞ்சத்தை உடைய கயவர்கள் சொல்லும் பொய்களை நீங்கி; (கவி இருள்சேர் நெஞ்சம், கல் நெஞ்சம்); (கவிதல் - மூடுதல்);
குவிகரம் - குவித்த கரம்;
கசிமனம் - கசியும் மனம்;
புவி இனி வாரா நிலையைப் புரப்பாய் - இனிப் பூமியில் பிறவாத நிலையை அருள்பவனே;
11)
சியாமளையோர் பங்குடையாய் செங்கோடு மேயவனே
கயாசுரனை வதஞ்செய்த கணபதியைப் பெற்றவனே
தயாபரனே தாளிணையைச் சார்ந்தார்க்கு நன்மையன்றிச்
செயாதவனே சேவமரும் சேவகநின் கழல்போற்றி.
சியாமளை - சாமளை - [சாமள நிறமுடையவள்] பார்வதி;
கயாசுரனை வதஞ்செய்த கணபதியைப் பெற்றவனே - விநாயகக் கடவுளைத் தோற்றுவித்துக் கயமுகாசுரனை அழிப்பித்த வரலாற்றைக் கந்தபுராணத்துட் காண்க. (அப்பர் தேவாரம் - 6.53.4 -
"கைவேழ முகத்தவனைப் படைத்தார் போலும் கயாசுரனை அவனாற் கொல்வித்தார் போலும்");
தயாபரன் - [தயைமிக்கவன்] கடவுள்;
தாளிணையைச் சார்ந்தார்க்கு நன்மை அன்றிச் செயாதவனே - அடி அடைந்தவர்களுக்கு என்றும் நன்மையே செய்பவன்; (அப்பர் தேவாரம் - 4.11.6 - "சலமிலன் சங்கரன் சார்ந்தவர்க்கலால் நலமிலன்");
சே - எருது;
சேவகன் - வீரன்;
12)
சிறுமருங்குல் உமைபங்கா செங்கோடு மேயவனே
செறுநமனைச் செற்றவனே சேயவனைப் பெற்றவனே
நறுமலரான் சிரத்தினிலூண் நயந்தவனே அடியவர்க்கோர்
உறுதுணையே நீலகண்டம் உடையாய்நின் கழல்போற்றி.
மருங்குல் - இடை;
செறுதல் - கொல்லுதல்;
சேயவன் - முருகன்;
நறுமலரான் - தாமரைமேல் இருக்கும் பிரமன்;
ஊண் - உணவு; (அப்பர் தேவாரம் - 6.89.7 - "பல்லார் தலையோட்டில் ஊணார் போலும்");
வி. சுப்பிரமணியன்
----------- --------------
No comments:
Post a Comment