03.06 – மடக்கு
2008-06-09
3.6.36 - ஓடு - பரியும் - மடக்கு
----------------------------------------
ஓடு கலனா உழல்வான்;சேர் வான்உமை
யோடு; நரியை உருமாற்றி - ஓடு
பரியும் தரும்பரமன், பத்தர்க்குச் சாலப்
பரியும் சிவன்புகழே பாடு.
ஓடு - 1. மண்டையோடு; 2. உடன் (மூன்றாம்வேற்றுமை உருபு ); 3. ஓடுதல்;
பரியும் - 1. குதிரையும்; 2. இரங்கும்;
கலன் - கலம் - பாத்திரம்;
உழலுதல் - அலைதல்;
ஓடு கலனா உழல்வான் - பிரமனது மண்டையாடே பிச்சைப்பாத்திரமாக ஏந்தித் திரிபவன்; (சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.32.1 - "ஓடே கலன் உண்பது ஊர் இடு பிச்சை....")
சேர்வான் உமையோடு - உமையொரு பங்கன்;
நரியை உரு மாற்றி ஓடு-பரியும் தரும் பரமன் - நரியை விரைந்து ஓடவல்ல குதிரைகளாக மாற்றி மதுரையில் தந்தவன்;
பத்தர்க்குச் சாலப் பரியும் சிவன் புகழே பாடு - அன்பர்களுக்கு மிகவும் இரங்கும் சிவபெருமான் புகழையே பாடு;
---------------------
2008-06-19
3.6.37 - மண்மிசை - உள்ளார் - மடக்கு
----------------------------
மண்மிசை மால்மலரோன் காணாத மாநெருப்பாய்
மண்மிசை தாண்டி வளர்இறையை - மண்மிசை
உள்ளார் வழிபட்டால் உய்வார் ஒருநாளும்
உள்ளார் துவள்வார் உழன்று.
மண் - நிலம்; பூமி;
மிசைதல் - 1. உண்ணுதல்;
மிசை - 2. வானம்; 3. ஏழாம்வேற்றுமை உருபு;
மால் - திருமால்;
மலரோன் - தாமரையில் இருக்கும் பிரமன்;
உள்ளுதல் - நினைத்தல்; இடைவிடாது நினைத்தல்;
உள்ளார் - 1. இருப்பவர்; 2. நினையாதவர்;
மண் மிசை- மால், மலரோன் காணாத மா நெருப்பாய் - மண்ணை உண்ட திருமாலும், பிரமனும் (அடி முடி) காணாத பெரிய ஜோதியாகி;
மண், மிசை தாண்டி வளர் இறையை - பூமி, வானம் அனைத்தையும் கடந்து ஓங்கி வளர்ந்த ஈசனை;
மண்மிசை உள்ளார் வழிபட்டால் உய்வார் - பூமியில் இருப்பவர்கள் வணங்கினால் நற்கதி அடைவார்கள்;
ஒரு நாளும் உள்ளார் துவள்வார் உழன்று - (ஈசனை) என்றும் எண்ணாதவர்கள், உலகில் உழன்று வருந்துவார்கள்.
---------------------
2008-06-20
3.6.38 - இழிந்தார்க்கும் - நீரோடு - மடக்கு
-------------------------------------------------
இழிந்தார்க்கும் கேடே இழைக்கு(ம்)மட நெஞ்சே
இழிந்தார்க்கும் ஏத்த அருள்வான் - இழிந்தார்க்கும்
நீரோடு செஞ்சடை நின்மலனைப் பூவோடு
நீரோடு போற்ற நினை.
இழிதல் - 1. இழிவுபடுதல்; தாழ்தல்; 2. இறங்குதல்; வீழ்தல்;
ஆர்த்தல் - ஒலித்தல்;
ஆர்க்கும் - 1. யார்க்கும் - எவருக்கும்; 2. ஒலிக்கும்;
ஏத்துதல் - துதித்தல்;
இழிந்து, ஆர்க்கும் கேடே இழைக்கும் மடநெஞ்சே - இழிந்த குணத்தால், எவருக்கும் தீங்கே செய்ய எண்ணும் பேதைமனமே;
இழிந்தார்க்கும் ஏத்த அருள் - இழிந்தவர்களுக்கும் (அவர்கள் தன்னைத்) துதித்தால் அருள்புரிகின்ற; ("வான் என்ற சொற்றொடரை இடைநிலைத் தீவகமாகக் கொண்டு இருபுறமும் இயைக்க நின்றது; அப்படிக் கொண்டால், அருள்வான் என்றே வினைமுற்றாக இங்குப் பொருள்கொள்ளல் ஆம்);
வான் இழிந்து ஆர்க்கும் நீர் ஓடு செஞ்சடை நின்மலனை - வானிலிருந்து விழுந்து அலைகள் ஒலிக்கும் கங்கை நீர் ஓடுகின்ற சிவந்த சடையை உடைய நிர்மலனான சிவபெருமானை;
பூவோடு நீரோடு போற்ற நினை - பூவும் நீரும் கொண்டு வழிபட நினைவாயாக.
(சம்பந்தர் தேவாரம் - திருமுறை 3.49.5 - "கொல்வாரேனும் குணம்பல நன்மைகள் இல்லாரேனும் இயம்புவர் ஆயிடின் எல்லாத் தீங்கையும் நீங்குவர் என்பரால் நல்லார் நாமம் நமச்சிவாயவே");
---------------------
2008-08-26
3.6.39 - குறளை - அருளாயே - மடக்கு
------------------------------------------
குறளை மொழிபவர்சொல் கொள்ளாது நெஞ்சே
குறளை உணர்ந்தய னோடு - குறளை
அருளாயே என்றுதொழும் அச்சுடரை நீயும்
அருளாயே என்னாய் அமர்ந்து.
பதம் பிரித்து:
குறளை மொழிபவர் சொல் கொள்ளாது, நெஞ்சே,
குறளை உணர்ந்து, அயனோடு - குறள்-ஐ
"அருளாயே" என்று தொழும் அச்சுடரை, நீயும்
"அருள் ஆயே" என்னாய் அமர்ந்து.
குறளை - கோட்சொல்; நிந்தனை;
கொள்ளுதல் - கருதுதல்; மதித்தல்; பொருட்படுத்துதல்;
குறள் - 1. திருக்குறள்; 2. குறுமை (shortness, dwarfishness); சிறுமை (smallness);
குறள் ஐ - வாமன உருவில் வந்த திருமால்; (ஐ - தலைவன்);
குறளை மொழிபவர் சொல் கொள்ளாது, நெஞ்சே - மனமே, நிந்திக்கின்றவர் பேச்சைப் பொருட்படுத்தாமல்;
குறளை உணர்ந்து - திருக்குறள் சொல்லும் நீதிகளை உணர்ந்து;
அயனோடு குறள்-ஐ "அருளாயே" என்று தொழும் அச்சுடரை - பிரமனும் வாமனனாக வந்த திருமாலும் "அருள்வாயாக" என்று போற்றிய ஜோதிவடிவான அந்தப் பெருமானை; (அயன் - பிரமன்);
நீயும் "அருள் ஆயே" என்னாய் அமர்ந்து - "அம்மையே! அருள்" என்று நீயும் விரும்பித் துதிப்பாயாக; (ஆய் - தாய்); (அமர்தல் - விரும்புதல்);
---------------------
2008-11-08
3.6.40 - துணையா - நிழலாய் - மடக்கு
------------------------------------------
துணையா எதுவுமிலாத் தூயா உமையாள்
துணையா உடையாய் தொழநல் - துணையா
நிழலாய் வருபவனே நித்தியனே நின்தாள்
நிழலாய் மனம்தாராய் நீ.
துணையா - "துணையாக" என்பதன் கடைக்குறை;
துணை - 1. ஒப்பு; 2. மனைவி; 3. காப்பு (protection);
நிழல் - 1. குளிர்ச்சி; சாயை (shadow); 2. ஸ்தானம் (place)
ஆய்தல் - சிந்தித்தல்; ஆராய்தல்;
துணையா எதுவும் இலாத் தூயா - உனக்கு நிகராக எதுவும் இல்லாத தூயவனே;
உமையாள் துணையா உடையாய் - உமாதேவியை மனைவியாக உடையவனே;
தொழ நல்-துணையா நிழலாய் வருபவனே - தொழுதவர்களுக்கு நல்ல பாதுகாவலாக, (வினைச்சூட்டிலிருந்து காக்கின்ற) குளிர்ச்சியாகி வருபவனே;
நித்தியனே - என்றும் உள்ளவனே;
நின் தாள் நிழல் ஆய் மனம் தாராய் நீ - நீ உன்னுடைய திருவடித்தலத்தைச் சிந்திக்கும் மனத்தை எனக்கு அருள்வாயாக.
---------------------
வி. சுப்பிரமணியன்
-------------------------------- -------------------------------
No comments:
Post a Comment