04.58 - பொது - "உமைபங்கன் போற்றி"

04.58 - பொது - "உமைபங்கன் போற்றி"

2014-03-30

பொது - (உமைபங்கன் போற்றி)

----------------------------------

(சந்தக் கலிவிருத்தம் - தானன தானன தானன தானா)

(லிங்காஷ்டகம் - "ப்ரஹ்ம முராரி ஸுரார்சித லிங்கம்")

முற்குறிப்பு - படிப்போர் வசதி கருதிச் சில இடங்களில் புணர்ச்சி பிரித்துக் காட்டப்பட்டுள்ளது.

1)

காமன(து) ஆகமெ ரித்தனை போற்றி

சோமனை அஞ்சடை ஏற்றினை போற்றி

சேமம ளித்திடு சேவக போற்றி

கோமக னேஉமை கூறின போற்றி.

பதம் பிரித்து:

காமனது ஆகம் எரித்தனை போற்றி;

சோமனை அம் சடை ஏற்றினை போற்றி;

சேமம் அளித்திடு சேவக போற்றி;

கோமகனே; உமை கூறின போற்றி.

* போற்றி - வணக்கம்; "நம" என்ற வடசொல்லுக்கு இணையான தமிழ்ச்சொல்;

காமனது ஆகம் எரித்தனை - மன்மதனது உடலை எரித்தவனே; (ஆகம் - உடல்); (எரித்தனை - எரித்தாய் - எரித்தவனே);

சோமனை அம் சடை ஏற்றினை - சந்திரனை அழகிய சடையின்மீது ஏற்றியவனே; (சோமன் - சந்திரன்); (அம் - அழகு);

சேமம் அளித்திடு சேவக - க்ஷேமம் அளிக்கும் வீரனே; (சேவகன் - வீரன்);

கோமகனே, உமை கூறின - தலைவனே, உமையை ஒரு கூறாக உடையவனே; (உமை கூறினன் - உமையை ஒரு கூறாக உடையவன் - உமைபங்கன்); (கூறின – கூறினன் என்பதன் அண்மை விளி); (சம்பந்தர் தேவாரம் - 2.112.3 - "மங்கைகூறினன்");

(எரித்தனை போற்றி, ஏற்றினை போற்றி, போன்ற பிரயோக உதாரணம்: திருவாசகம் - போற்றித்திருவகவல் - 8.4: அடி-86: தாயே ஆகி வளர்த்தனை போற்றி; அடி-209: கருங்குருவிக்கு அன்று அருளினை போற்றி; அடி-210: இரும்புலன் புலர இசைந்தனை போற்றி);

2)

காலனை நெஞ்சிலு தைத்தனை போற்றி

பாலனை வாழ்ந்திட வைத்தனை போற்றி

வேலனை ஈன்றப ரம்பர போற்றி

கோலம டக்கொடி கூறின போற்றி.

காலனை நெஞ்சில் உதைத்தனை - காலனை மார்பில் உதைத்தவனே;

பாலனை வாழ்ந்திட வைத்தனை - மார்க்கண்டேயரை வாழவைத்தவனே;

வேலனை ஈன்ற பரம்பர - முருகனைப் பெற்ற பரம்பரனே; (பரம்பரன் - மிக மேலானவன்; முழுமுதற்கடவுள்);

கோல மடக்கொடி கூறின - அழகிய இளம்கொடி போன்ற உமையை ஒரு கூறாக உடையவனே;

3)

அன்றெரி நஞ்சினை ஆர்ந்தனை போற்றி

அன்றினர் ஏரெயில் அட்டனை போற்றி

மன்றினில் ஆடிடு மன்னவ போற்றி

ஒன்றென மாதொடு நின்றனை போற்றி.

பதம் பிரித்து:

அன்று எரி நஞ்சினை ஆர்ந்தனை போற்றி;

அன்றினர் ஏர் எயில் அட்டனை போற்றி;

மன்றினில் ஆடிடும் மன்னவ போற்றி;

ஒன்று என மாதொடு நின்றனை போற்றி.

அன்று எரி நஞ்சினை ஆர்ந்தனை - முன்பு ஆலகால விடத்தை உண்டவனே; (ஆர்தல் – உண்ணுதல்);

அன்றினர் ஏர்-எயில் அட்டனை - பகைவர்களது அழகிய கோட்டைகளை எரித்தவனே; (அன்றினர் - பகைவர்); (ஏர் எயில் - அழகிய கோட்டைகள் - முப்புரங்கள்); (அடுதல் - எரித்தல்; அழித்தல்);

மன்றினில் ஆடிடும் மன்னவ - அம்பலத்தில் ஆடும் நடராஜனே;

ஒன்று என மாதொடு நின்றனை - உமையோடு ஒன்றாகி நின்றவனே;

4)

வெற்புவி லால்அரண் எய்தனை போற்றி

மற்புயம் எட்டுடை வல்லவ போற்றி

இற்பலி வெண்டலை ஏற்றனை போற்றி

அற்புத னேஉமை பங்கின போற்றி.

பதம் பிரித்து:

வெற்பு விலால் அரண் எய்தனை போற்றி;

மற்புயம் எட்டுடை வல்லவ போற்றி;

இல் பலி வெண் தலை ஏற்றனை போற்றி;

அற்புதனே உமைபங்கின போற்றி.

வெற்பு விலால் அரண் எய்தனை - மேருமலை என்ற வில்லால் முப்புரங்களை எய்தவனே; (அரண் - கோட்டை); (சம்பந்தர் தேவாரம் - 1.135.10 - "பருவிலால் எயில் எய்து பராய்த்துறை மருவினான்");

மற்புயம் எட்டுடை வல்லவ – வலிமைமிக்க எட்டுத்-தோள்கள் உடைய சமர்த்தனே; (மற்புயம் - மல் + புயம்); (வல்லவன் - வலிமையுடையவன்; சமர்த்தன்); (அப்பர் தேவாரம் - 4.9.2 - "எண்தோள் வீசிநின்றாடும் பிரான்");

இல்-பலி வெண் தலை ஏற்றனை - பல இல்லங்களில் வெண்ணிற மண்டையோட்டில் பிச்சை ஏற்றவனே;

அற்புதனே, உமைபங்கின - அற்புதனே, உமைபங்கனே;

5)

விண்ணவர் ஏத்திடு முக்கண போற்றி

தண்ணதி பாய்தரு வேணிய போற்றி

எண்ணடி யார்வினை தீர்த்தனை போற்றி

பெண்ணொரு பங்கில மர்ந்தனை போற்றி;

விண்ணவர் ஏத்திடும் முக்கண – தேவர்கள் துதிக்கும் முக்கண்ணனே;

தண்-நதி பாய்தரு வேணிய - குளிர்ந்த கங்கை பாயும் சடையினனே; (தண் நதி - குளிர்ந்த கங்கை); (தரு - ஒரு துணைவினைச்சொல்); (வேணி - சடை);

எண்ணடியார் வினை தீர்த்தனை - உன்னை நினையும் பக்தர்களது வினைகளைத் தீர்த்தவனே; (எண்ணுதல் - நினைதல்);

பெண் ஒரு பங்கில் அமர்ந்தனை - உமையை ஒரு கூறாக விரும்பியவனே;

6)

வெள்விடை ஏறிய வித்தக போற்றி

கள்விரி கொன்றைய ணிந்தனை போற்றி

ஒள்ளெரி வண்ணவு ருத்திர போற்றி

விள்ளரி யாய்உமை கூறின போற்றி.

வெள்-விடை ஏறிய வித்தக - வெண்ணிற இடபத்தை வாகனமாக உடைய வித்தகனே; (வித்தகன் - சாமர்த்தியம் உள்ளவன்; பேரறிவாளன்);

கள் விரி கொன்றை அணிந்தனை - தேன் நிறைந்த கொன்றைப்பூவைச் சூடியவனே; (கள் - தேன்); (விரிதல் - மலர்தல்);

ஒள்-எரி வண்ண உருத்திர - ஒளிவீசும் நெருப்புப் போன்ற செம்மேனியுடைய உருத்திரனே; ( "ஒள்-எரி வண்ண = தீவண்ணனே" என்று தனியாகவும் பொருள்கொள்ளலாம்);

விள்ளரியாய் - விள்ள அரியாய் (தொகுத்தல் விகாரம்) - சொல்லற்கு அரியவனே; (விள்ளுதல் - சொல்லுதல்); (சம்பந்தர் தேவாரம் - 3.81.2 - "சொல்லரிய தொண்டர் துதிசெய்ய");

உமை கூறின – உமாதேவியை ஒரு கூறாக உடையவனே;

7)

நாரண னுக்கரி நல்கினை போற்றி

ஆரணம் ஓதிய நாவின போற்றி

வாரண ஈருரி போர்த்தனை போற்றி

பூரண மாதொரு பங்கின போற்றி.

பதம் பிரித்து:

நாரணனுக்கு அரி நல்கினை போற்றி;

ஆரணம் ஓதிய நாவின போற்றி;

வாரண ஈருரி போர்த்தனை போற்றி;

பூரண; மாது ஒரு பங்கின போற்றி.

நாரணனுக்கு அரி நல்கினை - திருமாலுக்குச் சக்கராயுதத்தை அருளியவனே; (அரி - சக்கரம்; 3. ஆயுதம்); (விஷ்ணு ஸஹஸ்ர-நாமத்தின் தியான-ச்லோகத்தில், "அரி நளின, கதா, சங்க பாணி:" என்னும் சொற்றொடரில் வரும் "அரி" சக்கரத்தைக் குறிக்கும் ஸம்ஸ்க்ருதச் சொல்); (நல்குதல் - கொடுத்தல்);

ஆரணம் ஓதிய நாவின - வேதங்களைப் பாடியருளியவனே; (ஆரணம் - வேதம்);

வாரண ஈருரி போர்த்தனை - ஆனையின் உரித்த தோலைப் போர்த்தவனே; (ஈர்த்தல் - உரித்தல்); (ஈர் - ஈரம்; பசுமை);

பூரண, மாது ஒரு பங்கின - பூரணனே, உமை ஒரு பங்கினனே;

8)

வாளவு ணன்வலி வாட்டினை போற்றி

நீளவ வன்தொழு நின்மல போற்றி

வாளவ னுக்களி பண்பின போற்றி

கோளர வாஉமை கூறின போற்றி.

பதம் பிரித்து:

வாள் அவுணன் வலி வாட்டினை போற்றி;

நீள அவன் தொழு நின்மல போற்றி;

வாள் அவனுக்கு அளி பண்பின போற்றி;

கோள் அரவா, உமை கூறின போற்றி.

வாள் அவுணன் வலி வாட்டினை - கொடிய அரக்கனான இராவணனது வலிமையை அழித்தவனே; (வாள் - கொடிய); (அவுணன் - இங்கே, அரக்கன்); (வலி - ஆற்றல்; வலிமை); (வாட்டுதல் - கெடுத்தல்); (அப்பர் தேவாரம் - 5.74.10 - "வாளரக்கன் வலி வாட்டினான் எறும்பியூர்மலை எம்மிறை"); (திருமங்கையாழ்வார் - திருநெடுந்தாண்டகம் - 2079 - "தென்னிலங்கை அரண் சிதறி அவுணன் மாளச் சென்று");

நீள அவன் தொழு நின்மல - பன்னெடுங்காலம் அவனால் தொழப்பெற்ற தூயனே; (நீள – நெடுங்காலமாக);

வாள் அவனுக்கு அளி பண்பின – பின்பு அவனுக்குச் சந்திரஹாஸம் என்ற வாளை அருளியவனே; (பண்பு - குணம்; இயல்பு);

கோள்-அரவா, உமை கூறின - கொடிய பாம்பை அணிந்தவனே, உமைபங்கனே; (கோள் - கொடிய);

9)

மாலயன் நேடவ ளர்ந்தனை போற்றி

ஆலம துண்டமி டற்றின போற்றி

மூலமும் அந்தமும் ஆயினை போற்றி

கோலவ ணங்கொரு கூறின போற்றி.

பதம் பிரித்து:

மால் அயன் நேட வளர்ந்தனை போற்றி;

ஆலமது உண்ட மிடற்றின போற்றி;

மூலமும் அந்தமும் ஆயினை போற்றி;

கோல அணங்கு ஒரு கூறின போற்றி.

மால் அயன் நேட வளர்ந்தனை - திருமால் பிரமன் இவர்கள் தேடும்படி ஓங்கியவனே; (நேடுதல் - தேடுதல்); (வளர்தல் - ஓங்குதல்; நீளுதல்);

ஆலம் அது உண்ட மிடற்றின - ஆலகாலத்தை உண்ட கண்டனே - நீலகண்டனே; (மிடறு - கண்டம்);

மூலமும் அந்தமும் ஆயினை - முதலும் முடிவும் ஆனவனே;

கோல அணங்கு ஒரு கூறின - அழகிய உமையை ஒரு கூறாக உடையவனே;

10)

ஏசிடு வார்க்கிலன் ஆயினை போற்றி

பேசிடு வார்வினை தீர்த்தனை போற்றி

மாசில னேமழு வாளின போற்றி

மாசிவை வாமம கிழ்ந்தனை போற்றி.

பதம் பிரித்து:

ஏசிடுவார்க்கு இலன் ஆயினை போற்றி;

பேசிடுவார் வினை தீர்த்தனை போற்றி;

மாசு இலனே, மழுவாளின போற்றி;

மா-சிவை வாமம் மகிழ்ந்தனை போற்றி.

ஏசிடுவார்க்கு இலன் ஆயினை - இகழ்பவர்களுக்கு அருள் இல்லாதவனே; (ஏசுதல் - இகழ்தல்);

பேசிடுவார் வினை தீர்த்தனை - போற்றும் பக்தர்களது வினையைத் தீர்ப்பவனே; (பேசுதல் - துதித்தல்; திருப்புகழைப் பேசுதல்); (அப்பர் தேவாரம் - 6.1.1 - "பெரும்பற்றப் புலியூரானைப் பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே");

மாசு இலனே, மழுவாளின - குற்றமற்றவனே, மழுவை ஏந்தியவனே;

மா-சிவை வாமம் மகிழ்ந்தனை - அழகிய உமையை இடப்பக்கம் கூறாக விரும்பியவனே; (மா - அழகு); (சிவை - பார்வதி);

11)

கொக்கிற கும்புனை பிஞ்ஞக போற்றி

நக்கர ணஞ்சுடு நாயக போற்றி

முக்கண முப்புரி நூலின போற்றி

பக்கமு மைக்களி பாங்கின போற்றி.

பதம் பிரித்து:

கொக்கிறகும் புனை பிஞ்ஞக போற்றி;

நக்கு அரணம் சுடு நாயக போற்றி;

முக்கண, முப்புரி நூலின போற்றி;

பக்கம் உமைக்கு அளி பாங்கின போற்றி.

கொக்கிறகும் புனை பிஞ்ஞக - கொக்கிறகை அணிந்த தலைக்கோலம் உடையவனே; (பிஞ்ஞகன் - தலைக்கோலம் உடையவன்); (கொக்கிறகு - 1. கொக்கிறகு என்ற பூ; 2. கொக்குவடிவாய் இருந்த குரண்டாசுரனை அழித்து, அவன் இறகைச் சிவபிரான் தலையில் அணிந்தனன் என்பது புராண வரலாறு); (அப்பர் தேவாரம் - 6.39.2 - "கொக்கிறகு சென்னி உடையான் கண்டாய்");

நக்கு அரணம் சுடு நாயக - சிரித்து முப்புரங்களை எரித்த தலைவனே;

முக்கண, முப்புரி நூலின - முக்கண்ணனே, பூணூல் அணிந்தவனே;

பக்கம் உமைக்கு அளி பாங்கின - ஒரு பக்கத்தை உமைக்கு அளித்தவனே; (பாங்கு - இயல்பு);

பிற்குறிப்பு : யாப்புக் குறிப்பு:

சந்தக் கலிவிருத்தம் - தானன தானன தானன தானா - என்ற சந்தம்.

வடமொழியில் இச்சந்தத்தை - தோதகம் - दोधकम् - என்ற பெயரால் சுட்டுகின்றனர்.

குரு - நெடில் / நெடில்+ஒற்று / குறில்+ஒற்று.

லகு - குறில் (ஒற்றுத் தொடராதபோது).

அடி ஈற்றில் வரும் லகுவும் குருவாகக் கருதப்படும்.

வடமொழியில் ஐகாரம் நெடில் (குரு) என்று கருதப்படினும், தமிழ்ப் பாடலில் அலகிடும்போது ஐகாரக் குறுக்கம் வரும் இடங்களில் அது குறில் (லகு) என்று கொள்ளப்படும்.)

உதாரணம்: - லிங்காஷ்டகம் - "ப்ரஹ்ம முராரி ஸுரார்சித லிங்கம்"

வி. சுப்பிரமணியன்

----------- --------------